Everything on earth is a joke

Τις τελευταία μέρες του προηγούμενου μήνα (και τις πρώτες ετουτουνού) βρέθηκα στην νότια Γερμανία. Ήταν λίγο on-the-road διακοπές και έτσι δεν μπόρεσα να πάρω καμιά αξιοσημείωτη δόση, αλλά τουλάχιστον κατάφερα και είδα μια όπερα. Έτσι την Τρίτη 28-7-9, παρακολούθησα στην Κρατική Όπερα της Βαυαρίας τον Falstaff (79). Μια παραγωγή του Eike Gramss, που έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2001 στην Όπερα του Μονάχου. Η όπερα παρουσιάζονταν στα πλαίσια του φεστιβάλ όπερας του Μονάχου, που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο τον Ιούλιο.

Δεν τον είχα ξαναδεί τον Φάλσταφ, ούτε τον είχα ξανακούσει. Φρόντισα βέβαια πρωτού πάω να κάνω λίγο bg reading και να ακούσω και μια φορά την όπερα στο σπίτι με την ησυχία μου. Όπερα μπούφα, και μάλιστα η τελευταία του Βέρντι. Θεωρείται ίσως η πιο «εξελιγμένη» από άποψη μουσικής γραφής, μιας και λείπουν σχεδόν τελείως οι κλασικές άριες του μπελκάντο και η όπερα πλησιάζει αρκετά μια αλα βάγκνερ μανιέρα.


Η όπερα διαδραματίζονταν σε ένα κεκλιμένο κυκλικό επίπεδο, που κατελάμβανε το μέσο της σκηνής. Επίσης είχε μεταφερθεί με μια σκωτική πραγματικότητα, η οποία συμπεραίνονταν από τις ενδυμασίες με τα κιλτ και τα άφθονα ταρτάν. Ελάχιστα πράγματα από σκηνικά – καμμιά καρέκλα, κανένα τραπέζι, μια μπουγάδα απλωμένη τέτοια πράγματα.

Αρκετά καλός ο Ambrogio Maestri, μας παρουσίασε εναν σχεδόν αρχετυπικό χαρακτήρα. Tραγούδησε όμορφα τον παραδομένο στις απολαύσεις της ζωής, αλλά και λίγο αφελή Φαλσταφ. Από κοντά του και οι υπόλοιποι του κάστ, τραγούδησαν στο ίδιο επίπεδο. Εν γένει δεν νομίζω πως είδα ή άκουσα κάτι αξιοσημείωτο. Όλοι πολύ καλοί αλλά δεν θα έλεγα πως ενθουσιάστηκα.

Αυτή που ξεχώρισε (και νομίζω πως φάνηκε και από το χειροκρότημα στο τέλος πως έκλεψε τρόπο τινά την παράσταση) ήταν η Elena Tsallagova στο ρόλο της Ναννέτας. Τόσο η σκηνική της παρουσία (εμφανίζονταν με τζην κοντή φουστίτσα και άρβυλα – πολύ χαριτωμένη την βρήκα) όσο και η φωνή της ήταν εξαιρετικά. Ιδιαίτερα οι στιγμές που ήταν στην σκηνή με τον Φεντον ήταν απολαυστικές.

Σε πολύ ψηλό επίπεδο η ορχήστρα, ωστόσο δεν θα έλεγα το ίδιο και για την ερμηνεία του μαέστρου. Μου φάνηκε πως παραήταν σοβαρός – σαν να μην μπήκε μέσα στην παιγνιώδη διάθεση που απόπνεε το έργο.

Αυτά.

Οι κυριότεροι συντελεστές:

Conductor Fabio Luisi, Set and Costumes Gottfried Pilz, Lighting Manfred Voss, Chorus Andrés Máspero, Sir John Falstaff Ambrogio Maestri, Ford Michael Volle, Fenton Daniil Shtoda, Dr Cajus Ulrich Reß, Bardolfo Kenneth Roberson, Pistola Steven Humes, Mrs Alice Ford Anja Harteros, Nannetta Elena Tsallagova, Mrs Quickly Marie-Nicole Lemieux, Mrs Meg Page Gabriela Scherer