Χοροί

Να σημειώσω μερικά χορευτικά δρώμενα που έχω παρακολουθήσει από την αρχή της χρονιάς και τα οποία αναπάντεχα ήταν όλα καλά.


Το πρώτο ήταν το γκαλά μπαλλέτου της ΕΛΣ, στην αίθουσα Τριάντη, στις 13-1-10. Το γκαλά επιμελλήθηκε ο Renato Zenella, o οποίος είναι διευθυντής της σχολής μπαλλέτου της Όπερας της Βιέννης. Οι σολίστες-χορευτές ήταν από τα μεγαλύτερα ονόματα διεθνώς: Jorgi Roig, Alessandra Pasquali, Vinicio Cheli, Magdalena Gut, Eleonora Abbagnato, Benjamin Pech, Shoko Nakamura, Wieslaw Dudek, Anastasia Matvienko, Denis Matvienko, Tim Matiakis. Αυτοί πλας οι σολίστες και οι χορευτές της ΕΛΣ.

Την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου είδαμε το Ρωμαίος και Ιουλιέτα, από τα μπαλέτα του Μόντε Κάρλο, σε χορογραφία του Jean-Christophe Maillot. Πολύ ωραία χορογραφία που πάταγε γερά πάνω σε κλασικές βάσεις. Πολύ καλά και τα μπαλέτα που νομίζω τα είχα ξαναδεί σε μια λίμνη των κύκνων πριν καμμιά δεκαπενταριά χρόνια στη Βιέννη.

Μετά παρακολούθησα τον Ευγένιο Ονιέγκιν στην Λυρική, σε χορογραφία του Ιρέκ Μουχαμέντωφ. Ο Μουχαμέντωφ δημιούργησε ένα μπαλέτο σε τρεις πράξεις, όπου διηγείται την ιστορία του Ευγένιου. Για να φτιάξει το μπαλέτο πήρε αποσπάσματα μουσικής τόσο από την ομώνυμη όπερα όσο και από άλλα έργα του Τσαϊκόφσκι.

Να πω την αλήθεια πήγα προετοιμασμένος για μια αρκετά μέτρια βραδυά και βρέθηκα σε μια πολύ ευχάριστη κατάσταση, με πολύ όμορφο χορό και λαμπερά κοστούμια. Παρόλη την μετριότατη απόδοση των μουσικών και του μαέστρου, καταγράφεται σαν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.

Στη συνέχεια, πριν μερικές μέρες και σε μια ολιγοήμερη επίσκεψη στο Βέλγιο, βρέθηκα στο Δημοτικό Θέατρο της Αμβέρσας και παρακολούθησα τα μπαλέτα Béjart, στα πλαίσια του Festival Béjart 2010 - that was Thu 11 Feb 2010. Μας παρουσίασαν τα ARIA, CE QUE L'AMOUR ME DIT & BOLERO. Πρώτη φορά βλέπω Μπεζάρ απ’ την «πηγή» και ομολογώ πως έμεινα ενθουσιασμένος. Καμμιά σχέση με αυτό που είχα δει πρόπερσυ στο Ηρώδειο. Αν και στο μπολερό η μοναδική Sylvie Gullem ήταν αξεπέραστη.

Μετά δύο μέρες παρακολούθησα στη Γάνδη τα βασιλικά μπαλλέτα της Φλάνδρας, σε ένα εξαιρετικό opera house – το ένα από τα δύο στα οποία εδρεύει η Vlaamse Opera. Είδαμε το Grands Egards, μια καινούργια παραγωγή που είχε τρία μέρη. Το πρώτο με τίτλο Theme and Variations σε μουσική Τσαϊκόφσκυ και χορογραφία Balancine ήταν το εναρκτήριο και κλασικό μέρος. Το δεύτερο και κατ’ εμέ το highlight της βραδυάς ήταν το Forgotten Land, σε χορογραφία Jiří Kylián και μουσική Benjamin Britten. Ήταν καλύτερο όχι μόνο λόγω του χορευτικού παρτ, αλλά και γιατί η ορχήστρα «έγραψε», παίζοντας τόσο καλά που σε προκαλούσε να αφοσιωθείς στην μουσική και να αγνοήσεις τον χορό για να την απολαύσεις καλύτερα. Το τρίτο μέρος και αυτό ιδιαίτερα καλό ήταν και το πιο μοντέρνο νομίζω, σε χορογραφία του David Dawson και μουσική του Gavin Bryars.

Αντιγράφω από το σάϊτ του Μπαλέτου:

This year, it is exactly forty years ago that the Royal Ballet of Flanders was established. To celebrate this anniversary in fitting style, artistic director Kathryn Bennetts has put together a varied special programme.

Under the name 'Grands Egards', she has selected three very different ballets - one classical, one contemporary and one creation - to demonstrate the versatility of her dancers and to emphasise that the Royal Ballet of Flanders, as a classical ballet company, is by no means afraid to perform contemporary work. All three pieces are accompanied by the Filharmonie, conducted by Benjamin Pope.

Να θυμίσω πως τον Jiří Kylián τον είχαμε απολαύσει πέρσυ το καλοκαίρι ενώ τα μπαλέτα της Φλάνδρας πριν μερικά χρόνια στο εξαιρετικό Impressing the Czar του Forsythe (που περιλάμβανε το μοναδικό, καταπληκτικό, απίθανο φτιάξιμο Bongo Bongo Nageela :-)

Αυτά.