German Brass

Το 4ήμερο Φεστιβάλ Χάλκινων που έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από 18 έως 24 Μαΐου 2008, έκλεισε εντυπωσιακά (93). Το συγκρότημα German Brass έδωσε νομίζω μια συναυλία-αναφορά, για κάθε μουσικό ή/και συγκρότημα χάλκινων.

Είναι η δεύτερη φορά που παρακολουθώ γερμανικό συγκρότημα χάλκινων και θα έλεγα πως περίμενα κάτι πολύ καλό. Και δεν απογοητεύτηκα :-) Οι German Brass πρέπει να είναι ένα από τα πιο διάσημα, αν όχι το διασημότερο, συγκρότημα χάλκινων του καιρού μας και επιβεβαίωσαν και με το παραπάνω την φήμη τους.

Τα μέλη της μπάντας είναι εντυπωσιακοί σολίστες ένας κι ένας, που μπορείς να κάθεσαι να τους χαζεύεις με τις ώρες! Αλλά βέβαια δεν είναι μόνο αυτό. Δεν έχασαν ούτε μια νότα, δεν ξεσυντονίστηκαν καθόλου και είχαν κομμάτια με τρομερές εναλλαγές τόσο σε ένσταση όσο και σε ρυθμό. Και μιλάμε για μπάντα 10 ατόμων που έπαιζαν δίχως μαέστρο. Εντυπωσιακότερος όλων ο Matthias Höfs. Νομίζω πως είναι ο καλύτερος τρομπετίστας που έχω δει live. Σε στιγμές δεν πίστευα στα μάτια μου, το τι έπαιζε!

Η συναυλία είχε το κλασικό γερμανικό πνεύμα χαλαρότητας παρόμοιων καταστάσεων. Δηλαδή, ένα από τα μέλη της μπάντας έπαιρνε το μικρόφωνο μετά από κάθε κομμάτι, αστειευόμενος γενικώς και εισάγοντας και το επόμενο κομμάτι. Το ρόλο αυτό τον έπαιζε ο Werner Heckmann. Μάλιστα τα περισσότερα τα έλεγε στα ελληνικά, υποθέτω χωρίς να ξέρει, μιας και μου φάνηκε πως κάποιος του είχε μεταφράσει τα ελληνικά σε φωνήματα. Ωστόσο ήταν πολύ διασκευαστική η όλη φάση.

Στο πρώτο μέρος μας έπαιξαν:

John Baston, Κοντσέρτο απ. 2 σε ρε μείζονα (μεταγραφή Matthias Höfs)
JS Bach, Bist du bei mir, BWV 508 (μεταγραφή Matthias Höfs)
JS Bach, Toccata e Fuga, BWV 565 (μεταγραφή Enrique Crespo)
Emmerich Kalman, Weisst du es noch? ΑΠό την Β' πράξη της οπερέτας Η πριγκίπισσα της τσάρντας (μεταγραφή Enrique Crespo)
Johan Strauss, Πόλκα Τριτς-Τρατς, έργο 214 (μεταγραφή Matthias Höfs)
Franz Liszt, Ουγγρική ραψωδία σε ρε ελάσσονα, αρ. 2 (μεταγραφή Matthias Höfs)

Στο δεύτερο μας έπαιξαν μουσικές απ’ όλο τον κόσμο: Μεξικό, Ρουμανία, Αργεντινή αλλά και τζαζ. Η λατινική Αμερική είχε βέβαια την τιμητική της, υποθέτω λόγω καταγωγής του Enrique Crespo, ο οποίος είναι και ο ιδρυτής του συγκροτήματος.

Μπίζαραν δύο φορές, την μια μάλιστα με ένα εντυπωσιακό νούμερο με τρομπόνια. Εκτός από δύο που έπαιζαν κάτι μπόνγκο-like κρουστά, οι υπόλοιποι έπαιζαν από μπάσο τρομπόνι, μέχρι κατασκευές τρομπόνια μινιατούρες που είχαν ήχο σαν πίκολο τρομπέτα και ακόμη ψηλότερα.

Τα μέλη του συγκροτήματος:

Trumpets
* Matthias Höfs (Φιλαρμονική Ορχήστρα του Αμβούργου & Μουσική Ακαδημία του Αμβούργου)
* Uwe Köller (Μουσική Ακαδημία του Γκρατς)
* Werner Heckmann (Κρατική Όπερα της Στουτγκάρδης & Μουσική Ακαδημία του Βυρτσμπουργκ)
* Christoph Baerwind (Κρατική Όπερα του Αμβούργου)

Trombones
* Enrique Crespo
* Alexander Erbrich-Crawford (Κρατική Όπερα της Στουτγκάρδης)
* Uwe Füssel (Κρατική Όπερα του Μονάχου, Μουσική Ακαδημία του Μονάχου, Ορχήστρα του Φεστιβάλ του Μπαϋρόϋτ)

French Horn
* Wolfgang Gaag (Φιλαρμονική Ορχήστρα του Μονάχου)
* Klaus Wallendorf (Συμφωνική Ορχήστρα στης Ραδιοφωνία της Βόρειας Γερμανίας - NDR)

Tuba
* Stefan Ambrosius (Κρατική Όπερα του Μονάχου)