Φεστιβάλ Χάλκινων Πνευστών

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα βραδυά μας επιφύλαξε η πρώτη μέρα του Φεστιβάλ Χάλκινων Πνευστών που ξεκίνησε χτες Κυριακή 18-5-8, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (73).

Στο πρώτο μέρος ακούσαμε το κουιντέτο Melos Brass, σε κομμάτια για χάλκινα, αλλά και σε διασκευές πολύ γνωστών οπερετικών αριών. Μαζί του η υψίφωνος Μαρία Μηλολιδάκη. Το Melos Brass το παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς και πηγαίνω σχεδόν σε κάθε συναυλία που δίνει στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετά συγκροτήματα χάλκινων στην Αθήνα (το Νικόλαος Μαντζαρος έχει πολύ μικρή δραστηριότητα) και ακόμη λιγότερα μας επισκέπτονται από το εξωτερικό. Οπότε τέτοιες ευκαιρίες δεν τις αφήνω να περνούν ανεκμετάλλευτες. Το παίξιμό τους βρίσκεται πάντα σε ψηλό επίπεδο και η συγκεκριμένη βραδυα δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Η Μηχολιδάκη είχε μερικές πολύ καλές στιγμές (στην άρια της Ιουλιέτας από το Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Gounod πρωτίστως αλλά και στο V’adoro pupille από τον Ιούλιο Καίσαρα του Haendel) και μερικές προβληματικές (το Der Holle Rache – φαντάζομαι η λυδία λίθος κάθε σοπράνο). Φάνηκε να τριγυρίζει άκοπα στο ψηλό register και γενικώς μου άρεσε η τεχνική της αλλά νομίζω πως τις έλειπε η δύναμη και ο όγκος – σε πολλά σημεία τα πνευστά την σκέπαζαν εντελώς. Νομίζω πως το καλύτερο σημείο του πρώτου μέρους ήταν η άρια του Φίγκαρο από τον κουρέα της Σεβίλλης, με τον Σάκη Μηρώνη να παίζει το ρόλο του Φίγκαρο με το μπάσο!

Στο δεύτερο μέρος έπαιξε η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Ξεκίνησαν με δύο φανφάρες που έπαιξαν μόνο τα χάλκινα της ορχήστρας (την Fanfare pour preceder από το μπαλέτο La Peri του Dukas και την Ceremonial Fanfare του Copland) και στην συνέχεια έπαιξαν το πρώτο κοντσέρτο για κλαρινέτο του Weber, με σολίστ τον Παύλο Σεράση. Πολύ καλός ο 16χρονος Σεράσης (μαθητής του Σπύρου Μουρίκη απ’ ότι γράφει το booklet της παράστασης) αλλά απέχει ακόμη από το να θεωρηθεί ώριμος ερμηνευτής. Εμφανές το τρακ του και η αμηχανία του σε πολλά σημεία αλλά πολύ καλή η τεχνική του. Νομίζω πως σε λίγα χρόνια θα γίνει ένας πολύ καλός κλαρινετίστας!

Έκλεισαν με την εισαγωγή από τον Ελεύθερο Σκοπευτή. Αρκετά προβληματικό το μπάσιμο των κόρνων στην αρχή αλλά στη συνέχεια όλη η ορχήστρα είχε πολύ καλή απόδοση. Εν γένει η ορχήστρα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα που την άκουγα για πρώτη φορά. Πολύ καλά έγχορδα, στιβαρά πνευστά και ψηλό επίπεδο ομοιογένειας. Γεμάτη αυτοπεποίθηση η άποψη του μαέστρου Παύλου Στεργίου και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την εμφάνιση της ορχήστρας.

Απόρησα πάντως για το ότι τέτοια ορχήστρα δεν εμφανίζετε πιο συχνά. Ας ελπίσουμε πως θα έχει μέλλον και θα προσεχτεί από το Δήμο γιατί έχει πολύ καλό δυναμικό.

Λίγο απογοητευτικό το κοινό. Ατυχής επιλογή η μεγάλη αίθουσα του Μέγαρου, ήταν σχεδόν άδεια και ο περισσότερος κόσμος ήταν φίλοι και συγγενείς των μουσικών (που χειροκροτούσαν σε κάθε παύση με τα επακόλουθα σσσστ κλπ, κλπ). Κρίμα γιατί ήταν αξιόλογη συναυλία. Ίσως θα έπρεπε να διαφημιστεί περισσότερο.