John Williams came to town
Την Πέμπτη 12-3-9, είπα να πάω να ακούσω το ρεσιτάλ του αστέρα της κλασικής κιθάρας, John Williams. Δεν θα έλεγα πως εντυπωσιάστηκα.
Πολύ καλός ο Williams, έπαιξε εξαιρετικά και είχε και πολύ καλή σκηνική παρουσία. Σχεδόν σε όλα τα κομμάτια που έπαιξε έκανε μια εισαγωγή και με αρκετό χιούμορ μάλιστα. Ωστόσο το στήσιμο του event έπασχε. Κατ’ αρχάς η μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου δεν είναι κατάλληλη για ρεσιτάλ ακουστικής κιθάρας. Είναι πολύ μεγάλη και ο ήχος χάνετε. Έτσι επέλεξαν να έχουν ενίσχυση στο ήχο, οπότε ουσιαστικά ακούγαμε από τα ηχεία.
Από την μια μεριά λοιπόν η τεράστια αίθουσα από την άλλη ο ενισχυμένος ήχος καταστρέψανε την επαφή του καλλιτέχνη με το κοινό. Είχα την αίσθηση πως παρακολουθούσα την συναυλία από την τηλεόραση ένα πράμα. Βέβαια δεν νομίζω η μεγάλη πλειοψηφία του κοινού να είχε τέτοια προβλήματα. Άλλωστε το ακροατήριο της συγκεκριμένης συναυλίας δεν αποτελούνταν από μόνο ακροατές κλασσικής μουσικής. Ο Williams έχει και κοινό που περισσότερο ακούει ποπ και ροκ μουσική.
Μας έπαιξε:
Α’ Μέρος
ΑΝΤΟΝΙΟ VIVALDI
Κοντσέρτο έργο 3, αρ. 9
DOMENICO SCARLAΤI
Δύο σονάτεs
ENRIQUE GRANADOS
Valses poéticos
ISAAC ALBÉNIZ
Torre Bermeja
JOHN WILLIAMS
Notes in the Margin
Β’ Μέρος
AGUSTIN BARRIOS MANGORÉ
La catedral
JOHN WILLIAMS
Prelude to a Song
Ορen End
Song without Words
Hello Francis
ΕΝΝΙΟ MORRICONE
Θέµα τns ταινίαs Σινεµά ο Παράδεισοs
STANLEY MAYERS
Καβατίνα από την ταινία Ο ελαφοκυνnγόs
JOHN Τ. WILLIAMS
Θέµα τns ταινίαs Η λίστα του Σίντλερ
PETER SCULTHORPE
Djilile
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΙΡΛΑΝΔΕΖΙΚΟΙ ΣΚΟΠΟΙ
Carolan's Concerto
The Little and Great Mountain
The Bottom of the Punchbowl
Jackson's Morning Brush
Και μια γεύση (όχι από την συγκεκριμένη βραδυά ωστόσο)
Πολύ καλός ο Williams, έπαιξε εξαιρετικά και είχε και πολύ καλή σκηνική παρουσία. Σχεδόν σε όλα τα κομμάτια που έπαιξε έκανε μια εισαγωγή και με αρκετό χιούμορ μάλιστα. Ωστόσο το στήσιμο του event έπασχε. Κατ’ αρχάς η μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου δεν είναι κατάλληλη για ρεσιτάλ ακουστικής κιθάρας. Είναι πολύ μεγάλη και ο ήχος χάνετε. Έτσι επέλεξαν να έχουν ενίσχυση στο ήχο, οπότε ουσιαστικά ακούγαμε από τα ηχεία.
Από την μια μεριά λοιπόν η τεράστια αίθουσα από την άλλη ο ενισχυμένος ήχος καταστρέψανε την επαφή του καλλιτέχνη με το κοινό. Είχα την αίσθηση πως παρακολουθούσα την συναυλία από την τηλεόραση ένα πράμα. Βέβαια δεν νομίζω η μεγάλη πλειοψηφία του κοινού να είχε τέτοια προβλήματα. Άλλωστε το ακροατήριο της συγκεκριμένης συναυλίας δεν αποτελούνταν από μόνο ακροατές κλασσικής μουσικής. Ο Williams έχει και κοινό που περισσότερο ακούει ποπ και ροκ μουσική.
Μας έπαιξε:
Α’ Μέρος
ΑΝΤΟΝΙΟ VIVALDI
Κοντσέρτο έργο 3, αρ. 9
DOMENICO SCARLAΤI
Δύο σονάτεs
ENRIQUE GRANADOS
Valses poéticos
ISAAC ALBÉNIZ
Torre Bermeja
JOHN WILLIAMS
Notes in the Margin
Β’ Μέρος
AGUSTIN BARRIOS MANGORÉ
La catedral
JOHN WILLIAMS
Prelude to a Song
Ορen End
Song without Words
Hello Francis
ΕΝΝΙΟ MORRICONE
Θέµα τns ταινίαs Σινεµά ο Παράδεισοs
STANLEY MAYERS
Καβατίνα από την ταινία Ο ελαφοκυνnγόs
JOHN Τ. WILLIAMS
Θέµα τns ταινίαs Η λίστα του Σίντλερ
PETER SCULTHORPE
Djilile
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΙΡΛΑΝΔΕΖΙΚΟΙ ΣΚΟΠΟΙ
Carolan's Concerto
The Little and Great Mountain
The Bottom of the Punchbowl
Jackson's Morning Brush
Και μια γεύση (όχι από την συγκεκριμένη βραδυά ωστόσο)
Ετικέτες recital
3 Comments:
Κιθαρίστας και συνθέτης βέβαια. Βλέπε Star Wars κ.λπ.
Υπάρχει μια ιστορία με τον Williams που την περιγράφει εδώ:
http://www.briansatterwhite.com/blog/index.php?/archives/840-To-Plagiarize-or-Not.html
Μεταφέρω αυτούσιο το κείμενο:
My friend had met John Williams many years back and when he talked to him he said, "Mr. Williams, I consider myself quite knowledgeable in the area of classical music and I have to tell you that I heard four different composers works in your score for Star Wars". John Williams replied, "My friend, you obviously don't know anything about classical music. You missed the other eight!".
Από τότε χαίρει μεγάλης εκτίμησης ο John.
A! και μην ξεχάσω! Οπωσδήποτε στον Καβάκο με τον Norrington!
Μια λέξη μόνο: ΑΠΟΛΑΥΣΗ!
Neco, υπάρχουν δύο John Williams. Νομίζω πως αυτός που λες είναι αυτός
Ναι, έχεις δίκιο. Ούτε που το πρόσεξα... Κάτι τέτοια μου διαφεύγουν. Υπάρχει ακόμα και ο Andy και Robbie και δεν ξέρω και γώ τι άλλο :-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home