Ο Λάζαρος

Μια πολύ ενδιαφέρουσα βραδυά μας επιφύλαξε η ΚΟΑ, την Κυριακή 8-3-9, στην μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου. Συγκεκριμένα μας παρουσίασε σε μορφή κοντσερτάντε την μονόπρακτη όπερα του Cristóbal Halffter Λάζαρος, υπό την διεύθυνση του ίδιου του συνθέτη (80).

Σύγχρονη όπερα – παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Όπερα του Κίελου πέρσυ τον Μάϊο – πραγματεύεται το θέμα του θανάτου. Σύμφωνα με το booklet της παράστασης πρόκειται τρόπον τινά για ένα Ευαγγέλιο του Λαζάρου. Ο Λάζαρος, βρίσκεται μετά την σύλληψη του Ιησού στον κήπο της Γεθσημανής. Κυνηγημένος, βρίσκει καταφύγιο στον τάφο του.

Τα κύρια πρόσωπα του δράματος είναι (εκτός από τον Λάζαρο) ο Ιούδας, η Μαρία (η Μαγδαληνή υποθέτω) και η Μάρθα (η αδελφή της). Το έργο έτυχε να έχει και στους 4 αυτούς ρόλους πολύ καλούς ερμηνευτές. Κατ’ αρχάς ο Jörg Sabrowski ως Λάζαρος μας πέρασε έναν χαρακτήρα ελεύθερο, απελευθερωμένο από τα δεσμά του θανάτου. Πάσχει μεν ως θνητός και υποφέρει από τα γήινα αλλά όμως όπως λέει και ο ίδιος «Θα πρέπει να είμαστε ελεύθεροι […] Θα πρέπει να ζούμε σαν να είχαμε ήδη πεθάνει, προπορευμένοι της έγερσής μας». Από τους υπόλοιπους, νομίζω πως άνετα όμως ξεχώρισαν ο Stefano Palatchi με την ιδιαίτερης χροιάς φωνή του ως Ιούδας, και η Diana Tiegs με το ιδιαίτερο πάθος που ερμήνευσε την Μαρία. Επίσης πολύ καλός και ο Alfredo Garcia στο ρόλο του Μάλχου.

Σε αρκετά καλή μέρα η ΚΟΑ, νομίζω πως κατάφερε να αποδώσει αρκετά πιστά το πνεύμα του συνθέτη. Με μεγάλη σύνθεση και πληθώρα χάλκινων (μέτρησα 4-5 τρομπόνια) και κρουστών, ο συνθέτης παρουσίασε ένα ηχητικό χαλί από ήρεμες μελωδικές γραμμές που διακόπτονταν από εκρήξεις δύναμης. Αρκετά ελκυστική μουσική γραφή που φάνηκε να αρέσει πολύ στο εξαιρετικά ευάριθμο κοινό, που την αντάμειψε με αρκετά έντονα χειροκροτήματα στο τέλος.

Στάθηκε λίγο άτυχος ο Λάζαρος σε αυτό το θέμα μιας και συνέπεσε με την επεισοδιακή Ρουσάλκα της Λυρικής και την 2η μέρα της Θαΐδος. Έτσι κάποια στιγμή αναρωτήθηκα αν ήταν περισσότερος κόσμος επί σκηνής απ’ ότι στο ακροατήριο (εντάξει, ήταν περίπου διπλάσιοι κάτω :-))

Οι ρόλοι του έργου:

Λάζαρος Jörg Sabrowski βαρύτος, Ιούδας Stefano Palatchi µπάσσοs, Μάρθα Marina Pardo µετζοσοπρόνο, Μαρία Diana Tiegs σοπράνο, Ιάκωβος, Φρουρός Α’ Eduardo Santamaria τενόροs, Ιωάννης, Φρουρός Β’ Gustavo Pena τενόροs, Ανδρέας Fernando Latorre µπάσοs, Σιμών, Μάλχος Alfredo Garcia βαρύτονοs

Η δομή του έργου:

ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ - Η σύλληψη          

ΣΚΗΝΗ Α  - Η νύχτα στή Γεθσηµανή

- Εµφάνιση και φυγή του Λαζάρου

- Ο lούδαs αντιµέτωποs µε τον Μάλχο

ΙΝΤΕΡΛΟΥΔΙΟ Α - Δρόµοs τns Bιθυνίας

ΣΚΗΝΗ Β - Καταφύγιο στη Βιθυνία

- Συνάντηση µε τη Μάρθα και τη Μαρία

- Η Μάρθα και η Μαρία µόνεs

ΙΝΤΕΡΛΟΥΔΙΟ Β - Δρόµοs του τάφου  

ΣΚΗΝΗ Γ - Το όνειρο του Λαζάρου

- Το όνειρο των αδελφών του

- Το όνειρο των κοιµώµενων

IΝΤΕΡΛΟΥΔIΟ Γ - Ξύπνnµα του Λαζάρου

ΣΚΗΝΗ Δ - Ξηµέρωµα oτn Βιθυνία

- Άφιξη του lούδα

- lούδαs και Σίµων

- Η δίκη

- Διάλογοs lούδα και Λαζάρου

IΝΤΕΡΛΟΥΔΙΟ Δ - Μέρα, και ξαφνικά σκοτάδι

ΣΚΗΝΗ Ε - Η εξορία

- Αποχωρισµόs

- Η αναµoνή στον τάφο

- Αέναο πρωινό