Ανεμοστρόβιλοι, ανοίξτε τώρα τα φτερά!
Μια από τις πιο έντονες μουσικές εμπειρίες των τελευταίων μηνών μας χάρισε η Freiburger Barockorchester, την Τετάρτη 11-2-8 το βράδυ, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (92). Με την συμβολή του κόντρα τενόρου Christophe Dumaux και υπό την «διακριτική» διεύθυνση της Pietra Müllejans, περάσαμε μια Haendel-only βραδυά, με αποσπάσματα από όπερες, ένα κοντσέρτο και μια best-of σουΐτα.
Πρέπει να είναι η 3η φορά που βλέπω την συγκεκριμένη ορχήστρα – την είχα δει παραμονές Χριστουγέννων του 2005 στον Μεσσία του Χέντελ στο Μέγαρο και ξανά στο Beaux Arts των στις Βρυξελλών τον Οκτώβρη του 2006 (και τις δυό φορές υπό τον Ρενέ Γιάκομπς). Και οι δύο προηγούμενες φορές με είχαν αφήσει με τις καλύτερες των εντυπώσεων, οπότε και τα expectations που είχα ήταν ψηλά.
Ευάριθμη η ορχήστρα (~20 άτομα), αρκετά μεγάλη όμως για να είναι αρκετά δύσκολος ο συντονισμός της από κάποιο μέλος της ορχήστρας και όχι ένα full-blown μαέστρο. Ωστόσο η Pietra Müllejans τα κατάφερε περίφημα και η ορχήστρα στάλθηκε στο χαρακτηριστικό πολύ υψηλό επίπεδο των Γερμανικών ορχηστρών. Άψογος συντονισμός, άψογη τεχνική – ιδιαίτερα τα τέσσερα χάλκινα ήταν αξιοθαύμαστα το πώς έπαιρναν το lead από κάποια σημεία που ίσως εκ πρώτοις να φαινόντουσαν επικίνδυνα και αναδείκνυαν με πολύ μεγάλη μουσικότητα και συνέπεια το πνεύμα του συνθέτη.
Η ορχήστρα είχε ένα casual στήσιμο – έτσι όσοι δεν ήταν απαραίτητο να κάθονται (viz. τα τσέλλα και το θεώρβη-like λαούτο) ήταν όρθιοι. Χωρίς αμφιβολία, έδιναν ένα essence αμεσότητας και επαφής με το ακροατήριο. Στην θέση του κορυφαίου βιολιού, η Pietra Müllejans κυριολεκτικά χόρευε, διευθύνοντας και παίζοντας ταυτόχρονα.
Εξαιρετικός και ο Christophe Dumaux στις άριες του Χέντελ. Φωνή λαμπερή, με απόλυτο έλεγχο και πολύ γυμνασμένη, ήταν εντυπωσιακός στα baroque ornaments και στο απόλυτο έλεγχο που είχε στα πιανι και στις τενούτες.
Θα ξεχωρίσω την στιγμή (νομίζω ήταν στην «T'amai, quant'il mio cor gia seppe amarti») του διαλόγου του με το κόρνο. Εξαιρετικός και ο Erwin Wieringa με το μπαρόκ κόρνο. Αν και δεν απόφυγε στην αρχή ένα γλίστρημα σε ένα leap προς τα ψηλά, είχε πολύ καλό ήχο και μόλις ζεστάθηκε ήταν άπιαστος. Ιδιαίτερα σε ένα τέτοιο όργανο με ένα timbre που εμένα τουλάχιστον μου φέρνει στο νου ζεστή, πηχτή ρευστή σοκολάτα :-)
Αυτά. Μοναδική μελανή εικόνα το ακροατήριο της αίθουσας. Τέτοια ορχήστρα και να παίζει μπροστά σε άδεια καθίσματα! Κρίμα…
Το πρόγραμμα:
Α’ Μέρος
Απόσπασµα και άριεs από την όπερα RinaLdo, HWV 7
Sinfonia από την Γ' πράξη
Άρια του Ρινάλντο «Venti, turbini, prestate», από την Α' πράξη
Άρια του Ρινάλντο «Abbruccio, avvampo e fremo», από την Β' πράξη
Απόσπασµα και άριεs από την όπερα Amadigi di GauLa, HWV 11
Eισαγωγή
1. Largo - Allegro - Largo
2. Gavotta
Άρια του Αµαντίτζι «T'amai, quant'il mio cor gia seppe amarti», από τπ Β' πράξη
Άρια του Αµαντίτζι «Ε si dolce ίΙ mio contento», από τπν Α' πράξη
Κοντσέρrο γκρόσο σε ρε ελάσσονα, έργο 3 αρ. 5, HWV 316
1. [Largo]
2. Fuga: allegro
3. Adagio
4. Allegro, ma non troppo
5. Allegro
Β’ Μέρος
Αποσπάσµατα και άριεs από τη όπερα Giulίo Cesare in Egitto, HWV 17
Eισαγωγή
[Largo] - Allegro
Άρια του lούλιου Καίσαρα «Va tacito e nascosto», από την Α’ πράξη
Sinfonia από την Γ' πράξη
Άρια του lούλιου Καίσαρα «Se in fiorito ameno prato», από την Β' πράξη
Άρια του lούλιου Καίσαρα «Empio, diro, tu sei», από την Α' πράξη
Σουίτα αρ. 7, σε φα µείζονα, HWV 348, από τη «Μουσική των νερών»
1. Ouverture (Largo - Allegro)
2. Adagio e staccato
3. G- 4. [Allegro] - Andante - Da capo [Allegro]
5. [Passepied]
6. Αίr
7. Minuet
8. Bourrée
9. Hornpipe
10. [Andante]
Πρέπει να είναι η 3η φορά που βλέπω την συγκεκριμένη ορχήστρα – την είχα δει παραμονές Χριστουγέννων του 2005 στον Μεσσία του Χέντελ στο Μέγαρο και ξανά στο Beaux Arts των στις Βρυξελλών τον Οκτώβρη του 2006 (και τις δυό φορές υπό τον Ρενέ Γιάκομπς). Και οι δύο προηγούμενες φορές με είχαν αφήσει με τις καλύτερες των εντυπώσεων, οπότε και τα expectations που είχα ήταν ψηλά.
Ευάριθμη η ορχήστρα (~20 άτομα), αρκετά μεγάλη όμως για να είναι αρκετά δύσκολος ο συντονισμός της από κάποιο μέλος της ορχήστρας και όχι ένα full-blown μαέστρο. Ωστόσο η Pietra Müllejans τα κατάφερε περίφημα και η ορχήστρα στάλθηκε στο χαρακτηριστικό πολύ υψηλό επίπεδο των Γερμανικών ορχηστρών. Άψογος συντονισμός, άψογη τεχνική – ιδιαίτερα τα τέσσερα χάλκινα ήταν αξιοθαύμαστα το πώς έπαιρναν το lead από κάποια σημεία που ίσως εκ πρώτοις να φαινόντουσαν επικίνδυνα και αναδείκνυαν με πολύ μεγάλη μουσικότητα και συνέπεια το πνεύμα του συνθέτη.
Η ορχήστρα είχε ένα casual στήσιμο – έτσι όσοι δεν ήταν απαραίτητο να κάθονται (viz. τα τσέλλα και το θεώρβη-like λαούτο) ήταν όρθιοι. Χωρίς αμφιβολία, έδιναν ένα essence αμεσότητας και επαφής με το ακροατήριο. Στην θέση του κορυφαίου βιολιού, η Pietra Müllejans κυριολεκτικά χόρευε, διευθύνοντας και παίζοντας ταυτόχρονα.
Εξαιρετικός και ο Christophe Dumaux στις άριες του Χέντελ. Φωνή λαμπερή, με απόλυτο έλεγχο και πολύ γυμνασμένη, ήταν εντυπωσιακός στα baroque ornaments και στο απόλυτο έλεγχο που είχε στα πιανι και στις τενούτες.
Θα ξεχωρίσω την στιγμή (νομίζω ήταν στην «T'amai, quant'il mio cor gia seppe amarti») του διαλόγου του με το κόρνο. Εξαιρετικός και ο Erwin Wieringa με το μπαρόκ κόρνο. Αν και δεν απόφυγε στην αρχή ένα γλίστρημα σε ένα leap προς τα ψηλά, είχε πολύ καλό ήχο και μόλις ζεστάθηκε ήταν άπιαστος. Ιδιαίτερα σε ένα τέτοιο όργανο με ένα timbre που εμένα τουλάχιστον μου φέρνει στο νου ζεστή, πηχτή ρευστή σοκολάτα :-)
Αυτά. Μοναδική μελανή εικόνα το ακροατήριο της αίθουσας. Τέτοια ορχήστρα και να παίζει μπροστά σε άδεια καθίσματα! Κρίμα…
Το πρόγραμμα:
Α’ Μέρος
Απόσπασµα και άριεs από την όπερα RinaLdo, HWV 7
Sinfonia από την Γ' πράξη
Άρια του Ρινάλντο «Venti, turbini, prestate», από την Α' πράξη
Άρια του Ρινάλντο «Abbruccio, avvampo e fremo», από την Β' πράξη
Απόσπασµα και άριεs από την όπερα Amadigi di GauLa, HWV 11
Eισαγωγή
1. Largo - Allegro - Largo
2. Gavotta
Άρια του Αµαντίτζι «T'amai, quant'il mio cor gia seppe amarti», από τπ Β' πράξη
Άρια του Αµαντίτζι «Ε si dolce ίΙ mio contento», από τπν Α' πράξη
Κοντσέρrο γκρόσο σε ρε ελάσσονα, έργο 3 αρ. 5, HWV 316
1. [Largo]
2. Fuga: allegro
3. Adagio
4. Allegro, ma non troppo
5. Allegro
Β’ Μέρος
Αποσπάσµατα και άριεs από τη όπερα Giulίo Cesare in Egitto, HWV 17
Eισαγωγή
[Largo] - Allegro
Άρια του lούλιου Καίσαρα «Va tacito e nascosto», από την Α’ πράξη
Sinfonia από την Γ' πράξη
Άρια του lούλιου Καίσαρα «Se in fiorito ameno prato», από την Β' πράξη
Άρια του lούλιου Καίσαρα «Empio, diro, tu sei», από την Α' πράξη
Σουίτα αρ. 7, σε φα µείζονα, HWV 348, από τη «Μουσική των νερών»
1. Ouverture (Largo - Allegro)
2. Adagio e staccato
3. G- 4. [Allegro] - Andante - Da capo [Allegro]
5. [Passepied]
6. Αίr
7. Minuet
8. Bourrée
9. Hornpipe
10. [Andante]
Ετικέτες concert
posted by spiretos72 at 07:22
3 Comments:
Άδεια καθίσματα? κι εγώ δεν βρήκα φοιτητικό για να πάω? αδικία.
Εγώ από αυτά που ξέρω για το σύνολο θα την τοποθετούσα ως την καλύτερη ευκαιρία ακρόασης του 3μήνου τουλάχιστο.
ΒΤW, λέω να ξεμυτίσω και να πάω στις 19 Μαρτίου στο MMθ στην συναυλία του Καβάκου με τον Sir Roger Norrington και την Radio-Sinfonieorchester Stuttgart.
θα είναι μεγάλη τιμή να ακούσω και τον Norrington, του οποίου η άποψη και την κατάθεση του για τον τρόπο ερμηνείας την σέβομαι όσο κανενός άλλου μουσικού με αντίστοιχες προσπαθείες. 9η συμφωνία του Σούμπερτ (αγαπημένη συμφωνία-οι κύριοι του site του ΜΜΘ την αναφερουν ως 8η, τρομάρα του που στην ουσία είναι 7η αλλά αυτό είναι μεγάλη συζήτηση)
Μείζον, η παρουσία του Καβάκου όχι επειδή είναι ο μεγάλος Έλληνας βιολονίστας και τέτοιες παπαριές αλλά επειδή είναι μεγάλος μουσικός που είναι βιολονίστας (ιφ γιου νόου γουατ αϊ μειν).
Ειδικά δε, στο κονσέρτο για βιολί του Berg που θα έρθει να ερμηνεύσει. Αγαπητό έργο που μου ραγίζει πάντα την καρδιά και ανατριχιάζω όταν το ακούω.
Πιστεύω ακόμα, ότι είναι ο σπουδαιότερος ερμηνευτής αυτού του έργου, έχοντας υπόψη πολύ μεγάλους ερμηνευτές του βιολιού και του έργου. Έχω ηχογράφηση του έργου με την BBC Symphony Orchestra (υπό τον Andrew Davis). Ήταν στο BBC Magazine από ζωντανή συναυλία (2001) και είναι άλλο πράγμα.
BERG-Καβάκος δεν χάνεται με τίποτα. Φαντάζομαι θα γίνει αντίστοιχη συναυλία στο ΜΜΑ, στο λέω από τώρα να ετοιμαστείς. ;-)
Τα ίδια ακριβώς θα παίξουν και εδώ στις 20/3, και εκτός απροόπτου I'll be there. Τον Norrington τον είχα δει πριν μερικούς μήνες live και μου άρεσε πολύ. Την ορχήστρα δεν θυμάμαι να την ξέρω. Θυμάμαι πως πριν δύο-τρία χρόνια είχε έλθει η φιλαρμονική του Μπάντεν-Μπάντεν με τον Sylvain Cambreling (και την Γκριμώ στο κοντσέρτο για πιάνο του Ραβέλ) που είναι επίσης σύνολα του ραδιοφωνικού σταθμού της Στουτγκάρδης, νομίζω ωστόσο πως είναι εντελώς διαφορετικές ορχήστρες. Τον Καβάκο τον έχω ακούσει πολλάκις και έχω την καλύτερη γνώμη γι'αυτόν.
Όλα δείχνουν πως θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα συναυλία. Έχουμε όμως αρκετά σημαντικά events μέχρι τότε (κουαρτετο Μποροντίν, Ρουσαλκα, Θαΐδα κλπ)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home