Minetti Quartett

Μια πολύ όμορφή βραδυά απολαύσαμε όσοι τυχεροί βρεθήκαμε στη μικρή αίθουσα του Μεγάρου, την Τρίτη 10-2-9 (88). Το αυστριακό κουαρτέτο εγχόρδων Minneti, μας παρουσίασε έργα συνθετών που έζησαν και έδρασαν μοστλυ ιν Βιέννα.

Παραδόξως είχε περισσότερο κόσμο απ’ ότι έχω συνηθίσει να βλέπω σε τέτοιες βραδυές. Δεν λέω πως γέμισε η αίθουσα αλλά το ένα τέταρτο της αίθουσας μάλλον γέμισε :-)

Η βραδυά ξεκίνησε με το 3ο κουαρτέττο του J. Haydn, του οποίου το πρώτο μέρος κατάστρεψε ο φωτογράφος του Μεγάρου με το συνεχές κλάκα-κλάκα της μηχανής του :-( Πότε επιτέλους θα καταλάβουν πως είναι άκρως ενοχλητικό να υπάρχει φωτογράφος που φωτογραφίζει συνεχώς; Ας του πάρουν μια αθόρυβη μηχανή ή ας παίρνει τις φωτογραφίες πίσω από το τζάμι!

Anyway….

Τεχνικά άψογοι οι μουσικοί, επέδειξαν μεγάλη οικειότητα και δέσιμο μεταξύ τους. Επίσης φάνηκαν πως είναι πολύ κοντά στο έργο του Haydn, το οποίο και ερμήνευσαν με αυτοπεποίθηση αλλά και αρκετά προσωπικό τόνο. Δεν θα έλεγα πως κάποιος απ’ όλους ήταν καλύτερος και επισκίαζε τον άλλον (πράγμα που συμβαίνει αρκετά συχνά σε νεανικά κουαρτέτα) παρόλο που η Maria Almer ως πρώτο βιολί είχε σαφώς πιο τονισμένο ρόλο.

Στη συνέχεια περάσαμε σε πιο μοντέρνα πράγματα και στη 2η Σχολή της Βιέννης. Έτσι ακούσαμε το κουαρτέττο εγχόρδων του Alban Berg, op. 3. Χαρακτηριστικό έργο της πρώτης ατονικής περιόδου (γράφτηκε το 1910), σε δύο μέρη, το πρώτο σε φόρμα σονάτας το δεύτερο σε ρόντο. Μουσική περισσότερο για άσκηση και προβληματισμό, δεν μπορώ να πω πως με ενθουσίασε, ωστόσο αποδόθηκε άψογα και με σαφήνεια.

Στο δεύτερο μέρος ακούσαμε μια ιδιαίτερη καλή εκτέλεση του 2ου κουαρτέττου του Μπετόβεν. Έργο πολύ γνωστό και χιλιοπαιγμένο, αποδόθηκε με μεγάλη ευαισθησία και μουσικότητα. Θα σταθώ ιδιαίτερα στο πολύ καλό αργό δεύτερο μέρος αλλά και στο ενθουσιώδες φινάλε. Δίκαια ξεσήκωσε το κοινό, που τους αντάμειψε με παρατεταμένα χειροκροτήματα, αναγκάζοντάς τους να μπιζάρουν με το επίσης ενθουσιώδες 4ο μέρος από το 4ο κουαρτέττο του Haydn.

Αξίζει να σημειώσουμε πως η Εθνική Τράπεζα της Αυστρίας έχει «προικίσει» το συγκρότημα με μερικά πάρα πολύ ζηλευτά όργανα. Έτσι η Maria Ehmer παίζει σε ένα βιολί του Giovanni Battista Guadagnini (1774), η Anna Knopp σε ένα βιολί του Gaspare Lorenzini (1756), ο Markus Huber σε μια βιόλα από τον Giovanni Battista Ceruti (ca. 1810) και ο Leonhard Roczek σε ένα τσέλλο του Giovanni Tononi (1681).

Αυτά. Να πως επίσης πως η διάταξη των οργάνων ήταν διαφορετική στο κουαρτέττο του Haydn απ’ ότι στα υπόλοιπα. Έτσι στην αρχή τα δύο βιολιά κάθονταν στις εξωτερικές θέσεις ενώ στη συνέχεια το δεύτερο βιολί άλλαξε με το τσέλο και κάθισε δίπλα στο πρώτο βιολί (το πρώτο βιολί και η βιόλα δεν μετακινήθηκαν). Υποθέτω πως οι συνθέτες δεν είχαν explicitly υποδείξει την διάταξη των οργάνων, αλλά οι μουσικοί ακολούθησαν τις συνήθειες της εποχής που γράφτηκαν τα έργα. However, I might guess wrong…