Η Αρπαχτή (ή Χέστους μωρέ τους Μαλάκες)
Την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2006 παρακολούθησα την Φαντασία 2000 του Disney, στο Μέγαρο (20? και πολύ είναι). Απ' ότι φαίνεται η ωραία πρακτική του να σε περνάνε για μαλάκα έχει πεδίο δόξης λαμπρό σε αυτή τη χώρα. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με το σάϊτ του Μεγάρου αλλά και το πρόγραμμά τους (το βλέπετε στην παρακείμενη εικόνα) θα ακούγαμε την Συμφωνική του Σικάγου, υπό τον James Levine.
Σωστά? Πριτς! Αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν κινηματογραφημένο αυτό που υποτίθεται πως θα παρακολουθούσαμε. Αυτό άραγε δεν εμπίπτει στην κατηγορία της παραπλανητικής διαφήμισης? Σημειωτέον πως όταν αγόρασα τα εισιτήρια ρώτησα explicitely άμα θα είναι ζωντανή ορχήστρα και η κοπέλα μου είπε "ναι, έτσι φαίνεται".
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Η αίθουσα του Μεγάρου δεν προσφέρεται για κινηματογραφικές ταινίες. Σίγουρα το όλο θέαμα θα ήταν πολύ καλύτερο σε έναν κινηματογράφο της προκοπής. Και πράγματι, πολύς κόσμος όπως άκουσα και στο διάλειμα αν ήξερε το τι θα παρακολουθούσε δεν θα πήγαινε.
Η Οθόνη ήταν ενα μπερντές-like σεντόνι που κάλυπτε το όργανο και μάλιστα στην πάνω γωνία ήταν ζαρωμένο. Δεν κάναν τον κόπο ούτε να το στρώσουν.
Η κόπια ήταν χάλια. Τόσο οπτικώς (έκοβαν εντελώς άγαρμπα τα κομμάτια πριν τελειώσουν - μάλιστα το 2ο κοντσέρτο του Σοστακόβιτς το έκοψαν πολύ πριν τελειώσει), όσο και ηχητικώς. Λες και άκουγες γδαρμένο δίσκο βινυλίου. Αν νοίκιαζαν το DVD από το βιντεάδικο της γειτονιάς θαρρώ πως θα είχαμε πολύ καλύτερη ποιότητα.
Η αίθουσα ήταν γεμάτη παιδάκια 3-4 ετών (πολλά ήταν ακόμη μικρότερα, ίσα-ίσα που περπατούσαν!), τα οποία βέβαια δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και πολύ ώρα και μετά ένα δεκάλεπτο άρχισαν να παίζουν να κάνουν φασαρία κλπ, κλπ. Το γεγονός πως η παράσταση ήταν στις 8:30 το βράδυ doesnt ring any bell στους νεοέλληνες γονείς. Προφανώς ό,τι έχει μέσα κινούμενα σχέδια defaults σε παιδικό θέαμα. Ακόμη και αν αρχίζει τα μεσάνυχτα.
Εν γένει όλος ο χριστουγεννιάτικος προγραμματισμός του Μεγάρου πάσχει. Σαν να τους αιφνιδίασε η έλευσις των Χριστουγέννων και πήγαν να την καλύψουν αρπακολατζίδικα και πολύ Ελληνικά. Έλα όμως που φαίνεται! Μπορεί να τους ήλθαν τα Χριστούγεννα αναπάντεχα μέσα στο Δεκέμβρη. Ίσως τα περίμεναν γύρω στο Μάρτη.
Τι να πει κανείς. Κανείς σεβασμός στους πελάτες τους....
Αυτά :-(
Σωστά? Πριτς! Αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν κινηματογραφημένο αυτό που υποτίθεται πως θα παρακολουθούσαμε. Αυτό άραγε δεν εμπίπτει στην κατηγορία της παραπλανητικής διαφήμισης? Σημειωτέον πως όταν αγόρασα τα εισιτήρια ρώτησα explicitely άμα θα είναι ζωντανή ορχήστρα και η κοπέλα μου είπε "ναι, έτσι φαίνεται".
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Εν γένει όλος ο χριστουγεννιάτικος προγραμματισμός του Μεγάρου πάσχει. Σαν να τους αιφνιδίασε η έλευσις των Χριστουγέννων και πήγαν να την καλύψουν αρπακολατζίδικα και πολύ Ελληνικά. Έλα όμως που φαίνεται! Μπορεί να τους ήλθαν τα Χριστούγεννα αναπάντεχα μέσα στο Δεκέμβρη. Ίσως τα περίμεναν γύρω στο Μάρτη.
Τι να πει κανείς. Κανείς σεβασμός στους πελάτες τους....
Αυτά :-(
Ετικέτες various
3 Comments:
Αυτά παθαίνουμε με τα μονοπώλια κουλτούρας που έχουμε στη χωρα μας. Με στεναχωρεί η σκέψη ότι τα παιδιά και οι γονείς που απογοητεύθηκαν μπορεί να αποκηρύξουν για πάντα "το μέγαρο" και αλλα σχετικά με κλασσική μουσική.
Αγαπητέ unique fish, νομίζω πως τα παιδάκια θα ήταν τα μόνα χαρούμενα της βραδιάς. Ούτε η τσαλακωμένη οθόνη, ούτε η μουσική-κασέτα θα τα πείραξε. Αντιθέτως μπορεί τώρα να βλέπουν πολύ πιο θετικά "το μέγαρο", και να θέλουν να ξαναπάνε.
Καλή σου χρονιά αγαπητέ,πολύ εύστοχο το κείμενο σου.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home