The rest of 2009 (3/4)

Συνεχίζουμε

Νοέμβριος

Ο μήνας ξεκίνησε με ελαφριά διάθεση στις 9, με την Mnozil Brass Band. Μας έπαιξαν με μια παιγνιώδη διάθεση ένα ποτ πουρί από κλασικό και πιο σύγχρονο ρεπερτόριο, διανθισμένο με πολλά κωμικά σκετσάκια. Από την μεγάλη σχολή των κεντροευρωπαϊκών συγκροτημάτων χάλκινων, που συνδυάζουν την άψογη τεχνική και δεξιοτεχνία και τα κωμικά θεατρικά.


Συνεχίσαμε πιο σοβαρά, αλλά στο ίδιο domain, στις 14 του μήνα, με μια κοινή εμφάνιση του κουϊντέτου χάλκινων της Concertgebouw και του Melos Brass. Εξαιρετικοί καλλιτέχνες οι Ολλανδοί και – ας το πω – φάνηκε η διαφορά από τους δικούς μας.

Μας έπαιξαν στο πρώτο μέρος:

- Tristan Keuris (1946-1996). Πέντε Κομμάτια για χάλκινα πνευστά (Concertgebouw)
- Jan Koetsier (1911-2006). Κουιντέτα για χάλκινα πνευστά (Concertgebouw)
- ‘Αλκης Μπαλτάς (1948). Επίκληση – α’ εκτέλεση (Melos Brass)
- Γιώργος Μηνάς (1954). Μουσικοπνευματικό πεδίο Έψιλον για κουιντέτο χάλκινων πνευστών και CD – α’ εκτέλεση (Melos Brass)
- Δημήτρης Νικολάου (1946-2008). Strassenmusik αρ. 20, έργο 235 – α’ εκτέλεση (Melos Brass)

Στο δεύτερο μέρος είχαμε κοινή εμφάνιση των δύο συγκροτημάτων:

- Giovanni Gabrieli (1554/7-1612). Canzon Septimi toni αρ. 2
- Charles Theodore Pachebel (1690-1750). Magnificat in C
- Edward Elgar (1857-1930). Capriol Suite

Αρκετά ερεθιστικό πρόγραμμα – σίγουρα κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ιδιαίτερα τα τρία ελληνικά κομμάτια του πρώτου μέρους ήταν ξεχωριστά και μου προκάλεσαν μεγάλο ενδιαφέρον

Ο μήνας συνεχίστηκε με την εντυπωσιακότατη Elina Garanca. Από τις καλύτερες μέτζο του καιρού μας, τραγούδησε ένα πολύ κλασικό πρώτο μέρος με άριες από όπερες των Mozart, Verdi και Bellini, και ένα δεύτερο με πολύ Bizet και θαρθουέλες. Είχα φροντίσει να βγάλω εισιτήριο αρκετά μπροστά ώστε να μπορώ να την απολαύσω σε όλο της το μεγαλείο :-) Νομίζω πως έκλεψε τις καρδιές όλων μας όσων την παρακολουθήσαμε. Τι να πει κανείς; Φωνή, τεχνική, σκηνική παρουσία, ομορφιά – όλα τα είχε.


Μετά την Ελίνα, ακολούθησε μια βραδυά σύγχρονης μουσικής, στις 23. Στην αίθουσα Σκαλκώτας το Ergon Enseble μας παρουσίασε μια βραδυά με σύχρονους Ιάπωνες συνθέτες. Μια βραδυά με αρκετό κόσμο που χειροκροτήθηκε και αρκετά, προς μεγάλη μου έκλπηξη, μιας και συνήθως στις βραδυές τις σύγχρονης μουσικής είναι συχνά περισσότεροι οι μουσικοί από τους ακροατές (οκ, υπερβάλλω λιγάκι :-)

Μας έπαιξαν, στο πρώτο μέρος:

- Misato Mochizuki, Intermezzi I για φλάουτο και πιάνο, Μαρίνα Ταντανόζη φλάουτο, Ai Motohashi-Σιδέρη πιάνο
- Keiko Harada, Moon Reed για όμποε και πιάνο, Χριστίνα Παντελίδου όμποε, Απόστολος Παληός πιάνο
- Joji Yuasa, Projection για τρίο εγχόρδων, Παναγιώτης Τζιώτης βιολί, Ali Basekmezler βιόλα, Αντώνης Πρατσινάκης τσέλο

Στο δεύτερο:

- Dau Fujikura, Half-Remembered City για δύο πιανίστες, Ai Motohashi-Σιδέρη, Απόστολος Παληός
- Toshi Ichiyanagi, Trio Interlink για βιολί, πιάνο και κρουστά, Γιώργος Παναγιωτίδης βιολί, Απόστολος Παληός πιάνο, Θοδωρής Βαζάκας κρουστά

Ο Νοέμβριος τελείωσε με την φετινή έναρξη της σαιζόν της πολύπαθης Λυρικής. Στις 25/11 στην αίουσα του Ολύμπια παρακολουθήσαμε την Αριάδνη στην Νάξο. Μια συμπαραγωγή με την όπερα του Οβιέδο και το Teatro Carlo Felice di Genova.

Οι συντελεστές της παράστασης:

Μουσική διεύθυνση Τζοβάννι Πάκορ, Σκηνοθεσία – Σκηνικά – Φωτισμοί Φιλίπ Αρλώ, Κοστούμια Άντρεα Ούμαν, Πριμαντόνα / Αριάδνη Χούι Χε, Τενόρος / Βάκχος Γκέρχαρντ Ζήγκελ, Τσερμπινέττα Βασιλική Καραγιάννη, Συνθέτης Τζέννιφερ Μπόργκι, Μουσικοδιδάσκαλος Γιάννης Γιαννίσης, Αρχιθαλαμηπόλος Φιλίπ Αρλώ, Αρλεκίνος Χάρης Ανδριανός, Χοροδιδάσκαλος Χρήστος Κεχρής, Σκαραμούτσο Άρης Προσπαθόπουλος, Τρουφαλντίν Κώστας Μαυρογένης, Μπριγκέλλα Βασίλης Καβάγιας, Περουκιέρης Γιώργος Ματθαιακάκης, Λακές Πέτρος Μαγουλάς, Ναϊάδα Ίνγκριντ Κάιζερφελντ, Δρυάδα Ελένη Βουδουράκη, Ηχώ Μαρία Κωστράκη, Αξιωματικός Φίλιππος Δελλατόλας

Αρκετά καλή παραγωγή με μερικά αξιοσημείωτα στοιχεία. Εν πρώτοις αυτό που πρόσεξα ήταν η πολύ καλή απόδοση της ορχήστρας κάτω από την μπαγκέτα του Τζοβάννι Πακόρ. Δεν θυμάμαι να τον έχω ξανακούσει και νομίζω πως ο καλλιτεχνικός διευθυντής είναι και άξιος μαέστρος τελικά. Μετά μου άρεσε ιδιαίτερα η Χούι Χε αλλά και ο Γκέρχαρντ Ζήγκελ.

Γενικώς η βραδυά ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, μιας και αποδείχτηκε πολύ καλύτερη απ’ ότι την περίμενα.

Αυτά κατά τον Νοέμβρη