Δευτέρα, Απριλίου 20, 2009

What the Flowers on the Meadow Tell Me

Έχοντας μείνει έκθαμβος πριν μερικούς μήνες από την Mahler Chamber Orchestra, δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω συναυλία της Gustav Mahler Youth Orchestra, της οποίας η πρώτη είναι kind of spin off.

Ιδρυθείσα στη Βιέννη το 1986 από τον Claudio Abbado (ο οποίος και παραμένει ο καλλιτεχνικός της διευθυντής), λειτουργεί με την υποστήριξη του Συμβουλίου της Ευρώπης και δέχεται ευρωπαίους μουσικούς μέχρι 26 ετών. Έτσι η ορχήστρα που παρακολουθήσαμε στις 11-5-9 στη μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου, είχε μουσικούς από 23 διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες.

Μας έπαιξαν Μάλερ βέβαια, υπό την διεύθυνση του Ingo Metzmacher. (82) Και μάλιστα τη ναυαρχίδα των συμφωνιών του, η οποία ταιριάζει και με την εποχή του χρόνου μιας και έρχεται η άνοιξη, δατ ιζ την 3η. Την έπαιξαν δίχως διάλλειμα, με την συμμετοχή της μέτζο Jane Irwin, την παιδικής χορωδίας «Μανώλης Καλομοίρης» και της γυναικείας Χορωδίας της ΕΡΤ.

Δυστυχώς ή ευτυχώς πέρσυ τέτοια εποχή, άκουσα μια απόδοση της τρίτης που φοβάμαι πως θα μείνει για πολύ καιρό unmatched. Δυστυχώς γιατί κάθε φορά έχω στο νου μου αυτή την ερμηνεία όταν ακούω την Τρίτη. Δεν ήταν τέτοιου επιπέδου η ορχήστρα που άκουσα, ούτε μπορεί να σταθεί δίπλα στην impeccable μεγάλη της αδελφή, που ακούσαμε πριν κανένα εξάμηνο.

Ωστόσο ήταν μια πολύ καλή ορχήστρα σε μια πολύ καλή βραδυά. Φάνηκε καθαρά νομίζω η ποιότητα του έμψυχου υλικού της. Όλοι οι μουσικοί από τεχνικής απόψης είναι φτασμένοι και το μόνο που τους λείπει είναι εμπειρία και θέματα ίσως ερμηνευτικής. Άψογα μπασίματα, πολύ καλός ο συντονισμός και το tuning των εγχόρδων και πολύ καλά τα χάλκινα. Ιδιαίτερα τα κόρνα που έχουν την τιμητική τους, αλλά και οι τρομπέτες (όλες με βαλβίδες μιας και για τέτοιες έγραψε ο Μάλερ) ήταν εξαιρετικής ποιότητας και όλα τους τα μπασίματα ήταν εξαιρετικά.

Πολύ καλός ο Metzmacher, μας έδωσε μια ερμηνεία αρκετά … itching στο πρώτο μέρος και αρκετά … creepy στο μεγαλειώδες φινάλε. Μαέτρος, κυρίως μοντέρνου ρεπερτορίου (πιανίστας και διευθυντής του Ensemble Modern και currently Διευθυντής της Γερμανικής Συμφωνικής Ορχήστρας του Βερολίνου) ερμήνευσε με μεγάλη εκφραστικότητα και αρκετή προσοχή στις λεπτομέρειες. Καλή και η Jane Irwin, ωστόσο ήταν πίσω δεξιά μπροστά από τα μπάσα και νομίζω πως θάφτηκε λιγουλάκι. Ίσως να μην ήθελε ο μαέστρος να την βγάλει μπροστά μιας και θα επισκίαζε εντελώς τις χορωδίες (ε, δεν ήταν και η Ελίνα Γκαράντσα :-), πράγμα που άλλωστε έκανε έτσι κι αλλιώς μιας οι χορωδίες ήταν το πιο αδύνατο παρτ. Ολίγον άψυχη και δίχως νεύρο η παιδική, την βρήκα αρκετά υποτονική και το λαμπερό “Bimm Bamm!” – σήμα κατατεθέν του έργου – ακούστηκε ψόφιο. Σε λίγο καλύτερη κατάσταση η γυναικεία, ήθελε σίγουρα περισσότερο όγκο και αυτοπεποίθηση.

Αυτά. Posthorn πάλι δεν είχε :-) Έπαιζε μια τρόμπα από τα παρασκήνια.

Ετικέτες

buzz it!

11 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Μα να μην έχει posthorn πάλι! Που θα πάει αυτό το πράγμα ;-)

Δύο 3ες σε ένα χρόνο είναι καλά νομίζω. Μην έχεις και παράπονο.

Θυμάμαι το βίντεο με τον Bernstein στην 3η στο σημείο με την παιδική χορωδία με το "Bimm Bamm" με πόση επιμονή το ζητούσε και φυσικά το τραγουδούσε μαζί τους, όπως και όλα τα χορωδιακά μέρη.

H Mezzo δεν βλεπόταν, ε; ;-)

20/4/09 20:39  
Blogger Alex said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

20/4/09 22:50  
Blogger Alex said...

Νομίζω συνήθως παίζεται απο Cornett h Flugelhorn( η όπως το λένε αυτό το πράμα) και πάντα πίσω απο την σκηνή. Δεν έχω δεί κάν Posthorn και δεν γνωρίζω κανέναν που να ξέρει πως δουλεύει το μυστηριώδες αυτό όργανο. Ειναι σαν το arpeggione ενα πράμα.Πολλοί γνωρίζουν οτι υπάρχει αλλα κανεις δεν το χει δεί. Διάλλειμα δεν γίνεται συνήθως. Επαιξα για πρώτη φορά την 3τη πριν απο περίπου 1μιση χρόνο με τον Belohlavek και ηταν σε κάποια σημεία απελπιστικά αργά και η πλάτη μου χρειάστηκε αρκετές μέρες για να συνέλθει.Η καλύτερη μου Mahler εμπειρία ηταν μάλλον με τον Haitink(2 και 6) ενώ ο Maazel(4) με άφησε παγερά αδιάφορο και κάπως τρομοκρατημένο απο τις αγριοφωνάρες του στις πρόβες.Πιτσιρικάς είχα κάνει και την πρώτη με τον Ashkenazy στην Αθήνα με την ορχηστρα νέων ευρώπης αλλα από όσο θυμάμαι ηταν μαύρα χάλια.Εδώ που τα λέμε, οτι έργο και να κάνει ο Haitink απο το ρεπερτόριό του....δεν μπορώ να φανταστώ τίποτε καλύτερο.

20/4/09 22:53  
Anonymous Ανώνυμος said...

H mezzo ναι ήταν πολύ πίσω :-)))

Το λέμε φλικόρνο :-)

Αν θυμάμαι καλά ήταν μια πλαγιαστή κορνέττα (όλες οι τρόμπες ήταν πλαγιαστές στην ορχήστρα)

20/4/09 23:00  
Anonymous Ανώνυμος said...

Το posthorn δεν είναι ορχηστρικό όργανό. Στην ουσία είναι η ντουντούκα που χρησιμοποιούσαν οι ταχυδρόμοι στην κεντρική και Βόρεια Ευρώπη για να δώσουν σήμα ότι έρχονται. Η χρήση του στην 3η Mahler είναι συμβολική γιατί όταν παίζει δίνει επίσης ένα σήμα (στο 3ο μέρος αν θυμάμαι είναι το σόλο). Είναι και στις οδηγίες που άφησε ο ίδιος ο Mahler για την χρήση του. Φυσικά μπορεί να αντικατασταθεί με τρομπέτα / κορνέτα. Έχω ηχογραφήσεις αρκετές με την χρήση διαφόρων posthorn. Με τον Chaily και την RCO και του Zander με την Philharmonia. Σε αυτή βρήκα και εικόνα με το posthorn που χρησιμοποιήθηκε. Να τονίσω ότι ο Zander ήταν ο πιο τυπικός στις κατευθύνσεις που έδινε στον Mahler όποτε πρέπει να έπεσε αρκετό ψάξιμο. Να η εικόνα:

http://img100.imageshack.us/img100/7461/posthorn.jpg

BTW ο Mahler του Haitink είναι καταπληκτικός πάντα. Πρόσφατα άκουγα κάποιες ηχογραφήσεις Mahler-Haitink.

Περισσότερα στο mail που κατά καιρό στέλνω με εντυπώσεις.

Επίσης μια ωραία σελίδα με παρουσιάσεις 3ης:

http://www.musicweb.uk.net/Mahler/Mahler3.htm

Ηχογραφήσεις που προσωπικα ξεχωρίζω είναι του Chaily/RCO (την οποία ή την σιχαίνεσαι ή την λατρεύεις) και του Klauss Tennstedt/LPO

21/4/09 00:04  
Blogger Alex said...

φαινεται οι ταχυδρόμοι ηταν ποιό καλλιεργημένοι απο τους σημερινούς( που όλο τσαλακώνουν τις παρτιτούρες μου)...εγώ λέω να το καθιερώσουμε στα ΕΛΤΑ και στο Royal Mail. Οσοι θελουν να γίνουν ταχυδρόμοι θα περνούν απο ακρόαση παίζοντας αποσπάσματα απο mahler και οτι άλλο έχει γραφτεί για αυτό το όργανο ( τι ωραίο που δείχνει)...it would be a better world..

21/4/09 02:19  
Blogger ds said...

Πώς γίνεται το φιναλε ναι είναι creepy και τι εννοείς itching ;

Θα συμφωνήσω με τον Neco73: και για μένα η ηχογράφηση του Chailly είναι ξεχωριστή, ουσιαστικά η αγαπημένη μου εκτέλεση.

21/4/09 03:25  
Anonymous Ανώνυμος said...

itching και creepy.... Ίσως θα έπρεπε να βάλω και ένα smiley :-) Μην τα παίρνεις κυριολεκτικά. Περισσότερο έχουν να κάνουν με το πως αισθάνθηκα εγώ... ίσως και με το πως ήθελα να εκλάβω την ερμηνεία ενδεχομένως. Καμμιά σχέση με αντικειμενική αίσθηση.

Itching με την έννοια της ελαφριάς φαγούρας και της ανησυχίας μετά από ανατριχίλα. Και creepy με την έννοια του τρομερού/μελοδραματικού... something like that :-)

Το posthorn στη φώτο έχει και κλειδια! Παραείναι elaborated για να μην είναι συμφωνικό όργανο. Άμα ρίξεις μια ματιά στο ebay θα βρεις μεγάλη ποικιλία πάντως.

21/4/09 08:49  
Blogger mahler76 said...

τελικά όλος ο καλός κόσμος ήταν εκεί. Καλή σου μέρα.

21/4/09 10:17  
Anonymous Ανώνυμος said...

Το θέμα είναι ότι το σόλο που ζητάει ο Mahler, δεν μπορεί να παιχθεί χωρίς κλειδιά. Οπότε υπήρξε αυτό το ιδιαίτερο posthorn ώστε να δώσει τον ήχο του ταχυδρομικού κόρνου και να μπορεί να παίξει όλες τις νότες που ζητιούνται.

Βρήκα το Video με την 3η του Bernstein που γίνεται χρήση αυτού του "ειδικού" οργάνου. Θα το στείλω στο You-tube και θα σας πω για να έχουμε μια οπτική και ακουστική άποψη ταυτόχρονα.

Πάντως ακόμα και σήμερα ταχυδρομεία της Ευρώπης έχουν σήμα κατατεθέν ένα posthorn (πως έχουμε εμείς το φτερωτό Ερμή)

21/4/09 10:20  
Anonymous Ανώνυμος said...

Posthorn Part

Λήοναρντ Μπερνστάιν, Φιλαρμονικής της Βιέννης

Ταχυδρομικόν Κόρνον: Αδόλφος Χολερ

http://www.youtube.com/watch?v=QUU2iumTd6k&feature=channel_page

21/4/09 11:42  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home