Bolshoi part 1

Μια πολύ όμορφη βραδυά μας επιφύλαξε η ορχήστρα του θεάτρου Μπολσόϊ, την Δευτέρα 14-7-08 στο Ηρώδειο (83). Η ορχήστρα και η χορωδία του θρυλικού θεάτρου, υπό την διεύθυνση του Alexander Vedernikov, μας παρουσίασαν ένα αφιέρωμα στον Sergei Prokofiev. Κλασικά δομημένο και το πρόγραμμα της βραδυάς: ένα «ελαφρύ» πρώτο κομμάτι ακολουθούμενο από ένα κοντσέρτο στο πρώτο μέρος και το κύριο κομμάτι στης βραδυάς στο δεύτερο.

Έτσι στην αρχή ακούσαμε το Waltz suite for orchestra, opus 110. Η σουΐτα αποτελείτε από τα έξη βαλς, τα οποία ο συνθέτης πήρε από διάφορα άλλα έργα του και τα δόμησε ως σουΐτα: Since We Met (από την όπερα Πόλεμος και Ειρήνη), In the Palace (από το μπαλέτο Σταχτοπούτα), Mephisto Waltz (από την μουσική της ταινείας Lermontov), End of the Fairy Tale (από την Σταχτοπούτα), New Year's Eve Ball (από τον Πόλεμο και Ειρήνη) και Happiness (από την Σταχτοπούτα). Το ένα καλύτερο από το άλλο τα έξη βαλς, μας τα παρουσίασε ο Alexander Vedernikov με αυτοπεποίθηση και άποψη. Η ορχήστρα έδειξε από την αρχή τα καλά της στοιχεία: εξαιρετικός ήχος και άψογα συντονισμένα έγχορδα και πολύ καλά πνευστά.

Στη συνέχεια μας έπαιξαν το 2ο κοντσέρτο για βιολί (op. 63), με σολίστ τον Σϊμο Παπάνα. Πολύ καλός ο Παπάνας. Πρώτη φορά τον άκουσα και έμεινα με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Τεχνικά άψογος, με αρκετά νευρώδες παίξιμο όπου χρειαζόνταν, αλλά και αρκετά λυρικός σε άλλα σημεία, με μεγάλη πλαστικότητα στο παίξιμό του, ήταν για μένα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Κάνοντας μάλιστα μια έρευνα στο Δίκτυο ανακάλυψα πως εκτός από άριστος μουσικς (έχει κερδίσει μάλιστα και βραβεία σε διαγωνισμούς) έχει και ένα PhD στα μαθηματικά από το Yale!

Επίσης μου άρεσε πολύ και η συνεργασία του με τον Vedernikov και την ορχήστρα. Δεν θα μου φαινόνταν παράξενο αν μάθαινα πως έχουν ξαναπαίξει μαζί. Είχαν πολύ καλό δέσιμο. Στα highlight της βραδυάς το εντυπωσιακό φινάλε του κοντσέρτου.

Στο δεύτερο μέρος μας έπαιξαν το “Alexander Nevsky”, cantata for mezzo-soprano chorus and orchestra (op. 78). Ήταν και το μόνο έργο που ήξερα. Μουσική που γράφτηκε αρχικά σαν μουσική για την ταινεία του Sergei Eisenstein Alexander Nevsky. Η ταινεία αναφέρετε στον ομώνυμο εθνικό ήρωα των Ρώσων και στις περιπέτειές του με την εισβολή των Τευτόνων Ιπποτών τον 12ο αιώνα. Ο Prokofiev πήρε την μουσική που είχε γράψει για την ταινεία και την μετέτρεψε σε καντάτα για χορωδία και mezzosoprano.

Μεγαλειώδης μουσική, που εκτελέστηκε άψογα από την ορχήστρα και την χορωδία του Μπολσόι. Επική μουσική με πολύ δυνατά μέρη, δεν θα ήμουν μακρυά από την πραγματικότητα αν θα έλεγα πως πρόσθερε στην κυριολεξία ρίγη συγκίνησης. Πολύ καλή και η mezzo-soprano Elena Manistina. Δυνατή φωνή και εκφραστικότατη μας καθήλωσε στα σημεία που είχε συμμετοχή. Θα έλεγα πως η μουσική είχε το essence της τυπικής επικής ρώσικης μουσικής και ταυτόχρονα έτυχε μιας πολύ καλής εκτέλεσης.

Το Ηρώδειο ήταν κατά τα 2/3 (ίσως και λιγότερο) γεμάτο. Από την μια λυπηρό να έρχονται ορχήστρες τέτοιας εμβέλειας και να μην γεμίζει αλλά από την άλλη περισσότερος κόσμος στο Ηρώδειο κάνει δύσκολο το να ευχαριστηθείς μια συναυλία.

Εν τέλει θα ήθελα να πως και δύο λόγια για το πρώτο κόρνο που το βρήκα εντυπωσιακό. Φοβερός ήχος, δυνατός και crystal clear, κάθε φορά που έπαιζε γλύκαινε ολόκληρη την ορχήστρα. Από τους πιο όμορφους ήχους που έχω ακούσει και με φοβερό αττάκο. Πολύ δυνατό και ταυτόχρονα πολύ καθαρό. Πολύ καλός μουσικός!

Αυτά. Ένα ιδιαίτερα καλό προεόρτιο εις αναμονή του Μπόρις Γκουντούνωφ.