Τετάρτη, Απριλίου 02, 2008

Ο Mischa Maisky και ο Μύρων Μιχαηλίδης

Ήμουν διστακτικός στο να πάω να παρακολουθήσω την Κρατική Βορείου Ελλάδος, αλλά μετά σκέφτηκα, what the heck? έρχεται ο Mischa Maisky να παίξει δύο βήματα από το σπίτι μου και δεν θα πάω; Έτσι λοιπόν εχθές Τρίτη 2-4-8, παρακολούθησα την Κρατική Βορείου Ελλάδος υπό τον Μύρωνα Μιχαηλίδη.

Ξεκίνησαν με την Νύχτα στο Φαλακρό Βουνό του Musorgsky. Λίγο αταίριαστη μου φάνηκε η ερμηνεία του Μιχαηλίδη. Το πήγε πολύ γρήγορα και σε πολλά σημεία έχασε το υποβλητικό του ύφος (το έργο) και νόμιζες πως πρόκειται για χορευτική μουσική. Επίσης η ορχήστρα έδειξε αρκετή αδυναμία να χειριστεί τα dynamics του έργου – έπαιζαν εντελώς επίπεδα είτε το ίδιο δυνατά φόρτε είτε το ίδιο σιγά πιάνο. Επίσης, σε πολλά αργά σημεία φάνηκε να πλαδαρεύει και να δείχνει αμηχανία για το πως πρέπει να συνεχίσει.

Αναμενόμενη πάντως η απόδοση. Κάτι διαφορετικό θα ήταν ευχάριστη έκπληξη η οποία δυστυχώς δεν έγινε.

Στη συνέχεια μας έπαιξαν το Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ. 1, έργο 107 του Σοστακόβιτς, με τον Mischa Maisky στο τσέλο. Πολύ καλός ο Maisky, «έκρυψε» σε μεγάλο βαθμό την μετριότητα της ορχήστρας και μας χάρισε μια πολύ καλή εμπειρία. Σημαντική προσωπικότητα και όχι μόνο στο χώρο της μουσικής δημιούργησε αρκετό hype γύρω από το όνομά του με την έλευσή του στη χώρα μας. Θυμάμαι να άκουσα μάλιστα μια συνέντευξη που είχε δώσει στο Τρίτο στο Διονύση Μαλούχο και μου είχε προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Έντονη σκηνική παρουσία, παρά τα 60 χρόνια του. Με πλούσια κόμη και look 60s – ie γερασμένο παιδί των λουλουδιών – κέρδισε και με το παραπάνω το χειροκρότημα του κόσμου. Ήταν πολύ ελκυστική φιγούρα με το εκκεντρικό του σακάκι (το σακάκι από το σμόκιν του ήταν ένα μπλε ριγέ ύφασμα που από μακριά έδειχνε σαν να ήταν τζην :-) και το «χάσιμο» που έδειχνε στις στιγμές έντασης. Στα highlights της βραδυάς ο διάλογος που είχε με το κόρνο (νομίζω στην cadenza ήταν;). Και μπράβο και στο κόρνο – γενικά τα κόρνα της ορχήστρας ήταν πολύ καλά.

Μετά το διάλλειμα μας έπαιξαν την Παθητική του Tchaikovsky. Έργο πασίγνωστο, πολυπαιγμένο, και ως εκ τούτου και αρκετά απαιτητικό. Δυστυχώς οι αδυναμίες της ορχήστρας εμφανίστηκαν στο μέγιστο βαθμό. Αν και τελικά το πρόβλημα ήταν μάλλον του μαέστρου παρά της ορχήστρας. Δηλαδή όταν παίζουν όλοι μαζί φορτίσσιμο, φυσικό είναι τα χάλκινα (που ήταν και πολυάριθμα) να σκεπάσουν σχεδόν τα πάντα – αυτός ήταν ο σκοπός του; Επίσης η αμηχανία στα χαμηλά περάσματα που νόμιζες πως η ορχήστρα έπαιζε του κεφαλιού της, αδυναμία του μαέστρου δεν είναι; Το να βγαίνουν σε πρώτο πλάνο μουσικές φράσεις που ο ρόλος του είναι καθαρά υποστηριχτικός αδυναμία του μαέστρου δεν είναι; Ομολογώ πως με εκνεύρισε.

Anyaway. Αυτά.

Ετικέτες

buzz it!

31 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

;Hταν εξαιρετικός ο Maisky... Τι έπαιξε στο bis? Kαι στη Θεσσαλονίκη το ίδιο ήταν η ΚΩΘ, αφήστε που την τελευταία φράση από το Φαλακρό Bουνό τα φλάουτα την έπαιξαν όπως όπως.Ντρέπομαι που το λέω, αλλά συνήθως όταν παίζει η ΚΩΘ, στο δεύτερο μέρος φεύγω.

3/4/08 10:42  
Anonymous Ανώνυμος said...

Καλημέρα
Μπίζαρε 2 φορές. Νομίζω την πρώτη έπαιξε μια σουίτα του Μπαχ και την δεύτερη.... sorry i cant recall :-(

Και η ΚΟΘ μπίζαρε με Σιμπέλιους.

Καμμιά φορά σκέφτομαι να τα σημειώνω αυτά για να μην τα ξεχνάω αλλά από την άλλη δεν θέλω γιατί θα χαλάσει η χαλαρότητα του blogin'.

Το ίδιο πρόγραμμα είχε και στη Θεσ/νίκη;

3/4/08 11:07  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ναι. Και εδώ το 1ο μπις ήταν Μπαχ "...σε ρε ελλάσονα" μετεγραμμένο από τον Σοστακόβιτς (δεν δεν άκουσα καλά) και το 2ο το πρώτο μέρος από την 1η σουίτα του Μπαχ (τη γνωστή. την ίδια εικάζω που έπαιξε και σε σας). Σας άρεσε η ερμηνία τςη σουίτας? Ενδιαφέρουσα, αλλά προτιμώ τη συμπαγή και κορυφαία κατά τη γνώμη μου ερμηνεία του Στάλκερ.
Μμμμ. λες και τα παίζουν όλα τέλεια, μου 'θελαν και Σιμπέλιους! Από τότε που ήμουν κοριτσάκι και μ' εσερνε η μαμά μου στην ΚΩΘ τα ίδια χάλια είχε...Που να δείτε πώς κάνουν πρόβες...οι απόλυτοι δημόσιοι υπάλληλοι (πιπέρι)

3/4/08 16:13  
Anonymous Ανώνυμος said...

Να πω την αλήθεια προτιμώ τον Πάμπλο Κασαλς (χωρίς όμως να έχω ολοκληρωμένη εικόνα της δισκογραφίας). Τώρα που μου το θυμίσατε πρέπει να έχω και του Στάλκερ. Θα ξεθάψω το cd και να το ξαναακούσω :-)

Δεν ενθουσιάστηκα. Στο 2ο μάλιστα μου φάνηκε λίγο βαριεστημένος.

Ναι, ένα παρόμιο σχόλιο το άκουσα για την επιλογή του Σιμπέλιους :-)

Πάντως είναι απορίας άξιον γιατί να μην έχουμε μια κρατική ορχήστρα αξιώσεων στην Ελλάδα. Θα μου πείτε βέβαια τι καλο εκπορεύεται από το κράτος στην Ελλάδα....

3/4/08 16:34  
Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν ξέρω η ΚΟΘ δεν είναι σταθερή ορχήστρα. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι έχουν γίνει φοβερές βελτιώσεις σε σχέση με την 10ετία του 1990.

Είχα ακούσει την συναυλία του Sibelius-Rachmaninov και ήταν πολύ απογοητευτική. Ενώ είχε τον καταπληκτικό πιανίστα Ευάγγελο Σαραφιανό σε μια εαξαιρετική ερμηνεία... (Rachmaninov 2o).

Από την άλλη μεριά πριν λίγες μέρες πήγα όλο τυχαία και άκουσα στο ΜΜΘ την 8η του Bruckner, με τον Κο Τρικολίδη και ήταν υπέροχοι. Φυσικά πρέπει να έχει να κάνει και με τον Μαέστρο, γιατί επρόκειτο δια τρελαμένο Brucknerα (μαέστρος και με Αυστριακές ρίζες). Φάνηκε καθαρά από την ερμηνεία του και το απόλαυσα.

Όσο για τις σουίτες του Bach. Συμφωνώ για την δεμένη ερμηνεία του Στάλκερ, αλλά η προτίμηση μου τίνει προς την "αριστοκρατική" ερμηνεία του Fournier.

Όσο για τον Maisky. Θαυμάζω πολύ την τάση του να μην φοβάται να εμπλακεί συναισθηματικά, πάνω στην ερμηνεία του. Πάντα μ'αρεσε αυτή η τακτική του. Αποθεωση αυτής την τακτικής η ηχογράφηση της Arpeggione Sonata του Schubert μαζί με την Martha Argerich στο πιάνο.

3/4/08 20:27  
Anonymous Ανώνυμος said...

Θα μού επιτρέψετε να διαφωνήσω μαζί σας και στα δύο σκέλη... Καλός Maisky , κακή ορχήστρα;;;

Ευτυχώς που είπε ότι το πρώτο μπις είναι Σαραμπάντα σε ντο ελάσσονα του Μπαχ. Αλλιώς θα το έπαιρνα για σύγχρονο... γιατί; Αφού έπαιζε ότι ήθελε...

3/4/08 20:28  
Anonymous Ανώνυμος said...

Να διαφωνίσετε όσο θέλετε, αλλά τι εννοείτε? Σαν άρεσε η ορχήστρα και δεν σας άρεσε ο Maisky?

3/4/08 22:25  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητοί μου, έχετε κάθε δικαίωμα να λέτε τη γνώμη σας για το αισθητικό σκέλος. Γούστο σας. Θα πρέπει όμως στο αμιγώς καλλιτεχνικό μάλλον να διαβάσετε περισσότερο, διότι δεν γνωρίζετε. Και δεν γνωρίζετε, διότι αυτή τη στιγμή η ΚΟΘ είναι με διαφορά η καλύτερη ορχήστρα της Ελλάδας. Γνωρίζετε ότι την προσκαλούν σε διεθή φεστιβάλ από το 2010? Γνωρίζετε ότι την εοπιλέγει ο Ciccolini για να γράψει τα Μπετόβεν. Γνωρίζετε ότι έχει ένα σωρό διθυραμβικές κριτικές? Ποιοι είστε εσείς που μιλάτε έτσι απαξιωτικά για τον Μύρωνα Μιχαηλίδη? Κάτι ξέρει ο εξαίρετος σολίστ κ. Νάσος. Κυριολεκτικά καληλυχτα σας.

3/4/08 23:17  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητέ ανώνυμε,

Αυτά που μόλις αναφέρατε νομίζω ότι είναι γνωστά, στα ενημερωτικά φυλλάδια των συναυλιών της Κρατικής Ορχήστρας (όπως και οι ηχογραφήσεις της σε Naxos). Και πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια για αυτά τα επιτεύγματα.

Επιπλέον συγχαρητήρια αξίζουν και στον έξαρχοντα της ΚΟΘ κο. Παπάνα για την εκπληκτική ερμηνεία, στο κοντσέρτο του Brahms (ειδικά για την επιλογή της Candenzas). Ακόμα και στην "άτυχη" συναυλία με έργα Sibelious-Rachmaninov, φαινόταν καθαρά η προσπάθεια του να "τραβήξει" την ορχήστρα (και δεν ήταν ο Κος Μιχαηλίδης)

Καλλιτεχνικά κριτήρια φυσικά δεν πρέπει να έχει ο ακροατής. Είναι θέμα των ίδιων καλλιτεχνών. Κριτήρια όμως αισθητικά οφείλει να έχει. Με βάση αυτά λειτουργεί. Επίσης δεν πιστεύω ότι γίνεται κριτική, αλλά παρουσίαση κάποιων πραγμάτων, ειδικά από τον spireto, βάση πάντα αισθητικών κριτηρίων. Φυσικά όπως είναι λογικό ο καθένας μπορεί να διαφωνεί όσο θέλει. Δεν γνωρίζω όμως αν αυτή η διαφωνία πρέπει να φτάνει στα όρια προσωπικών προσβολών. Εκεί είναι λίγο άβολα τα πράγματα.

Καληνύχτα σας.

4/4/08 00:14  
Anonymous Ανώνυμος said...

Απορώ κύριε Neco73 γιατί όλη σας η επιχειρηματολογία εξαντλείται στη συναυλία με τα Sibelius, η οποία ομολογουμένως δεν ήταν μία από τις καλύτερες της ΚΟΘ (Σημειωτέον σε αυτή τη συναυλία διηύθυνε ένας ξένος μαέστρος κ. Hoetk ή κάπως έτσι και όχι ο κύριος Μιχαηλίδης). Όσον αφορά τον κ. Παπάνα, τον εξαιρετικό εξάρχοντα βιολιστή της ΚΟΘ, όλη η Θεσσαλονίκη γνωρίζει πόσο εκτιμά καλλιτεχνικά και σέβεται τον Μύρωνα Μιχαηλίδη. Επιτέλους, ας πούμε και μια φορά ένα «μπράβο» σε κάτι που θέλει να ξεφύγει από την ελληνική μουσική μιζέρια.

Νέοι άνθρωποι, όπως ο Μιχαηλίδης, ο Παπάνας, ο Σουσάμογλου είναι αξιολογότατοι καλλιτέχνες με όνειρα για τη ΚΟΘ. ΄Έχετε επισκεφθεί τη συναυλία της ΚΟΘ με την June Anderson ? Έχετε επισκεφθεί τη συναυλία με το Requiem του Mozart, το Requiem του Verdi? Τη συναυλία με τον Shaham? Με τον Mintz? Με τον Ciccolini? Με την 5η Σοστακόβιτς? Με τον Shelley?

Ας μην το κάνουμε τώρα όπως στο ανέκδοτο, όπου ενώ όλοι που συναντούν το τζίνι, εκφράζουν μία επιθυμία να συμβεί κάτι καλό στους ίδιους, ο έλληνας θέλει να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα. Και εσείς κυρία φλο που λέτε ότι σας έσερνε η μαμά σας στις συναυλίες της ΚΟΘ, όταν είσαστε μικρή, γιατί «σέρνεστε» ακόμη μόνη σας στις συναυλίες της ΚΟΘ, αφού δεν σας αρέσει?

Ντροπή μας, ντροπή μας, ντροπή μας. Η ΚΟΘ σήμερα είναι με διαφορά η καλύτερη ελληνική ορχήστρα με ευρωπαϊκές προοπτικές. Και αυτό δεν το λένε δύο άνθρωποι (ανώνυμοι ιντερνετικοί) αλλά πάμπολλοι με όνομα σε όλη τη φιλόμουση Ελλάδα. Και αυτή την ορχήστρα που ΔΕΝ ήταν έτσι, την έχει μεταμορφώσει ο Μιχαηλίδης. Μαζί με τον Παπάνα, τον Σουσάμογλου και τα άλλα νέα παιδιά.

Απορώ μάλιστα πού την είδατε αυτή την δημοσιουπαλληλική νοοτροπία προχθές κυρία φλο. «Συρθήκατε» και στην Αθήνα για να δείτε την ΚΟΘ? Είδατε πώς έπαιξαν προχθές? Έχετε παρακολουθήσει πρόβες της ΚΟΘ στην νέα αίθουσά τους στη Θεσσαλονίκη? Πώς τα ξέρετε όλα αυτά που λέτε? Τι είστε τελικά? Μία συρόμενη φιλόμουσος ή μία αποτυχήσασα σε εξετάσεις της ΚΟΘ μουσικός? Γιατί κάτι τέτοιο μας θυμίζει ο λόγος σας.

Λοιπόν αγαπητοί μου. Αν έχετε πρόβλημα με την ΚΟΘ, είστε πααααάρα πολύ λίγοι. Και αν δεν σας αρέσουν οι συναυλίες της δεν πειράζει. Γεμίζει και χωρίς εσάς τα Μέγαρα Μουσικής. Καθήστε σπίτι σας και απολάυστε τη συμφωνική μουσική από CDs με ξένες ορχήστρες, για να βαυκαλιστεί το ξενόδουλο κόμπλεξ μας.

Και να φανταστείτε ότι είναι η πρώτη φορά που γράφω σε Blog. Αλλά δεν άντεξα βρε παιδιά αυτή τη μιζέρια. Ούτε όποιοι τυχόν διαβάζουν αυτή τη σελίδα να ΠΑΡΑπληροφορούνται για κάτι επιτέλους καλό που συμβαίνει στη μουσική ζωή της Ελλάδας.

Κύριε Νάσο, σας παρακαλώ πείτε τη γνώμη σας για την ΚΟΘ και τον Μιχαηλίδη, γιατί εσάς τουλάχιστο που σας γνωρίζω ως όνομα (παίζετε πολύ ωραίο 2ο Προκοφιεφ) σας εκτιμώ κιόλας.

4/4/08 01:51  
Anonymous Ανώνυμος said...

Λοιπόν, αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να μεταφέρω την προσωπική μου αίσθηση. Ούτε κριτική, ούτε καλλιτεχνικά κριτήρια ούτε καμιά επαγγελματική σχέση έχω με τον χώρο. Η σχέση μου είναι αυτή του ακροατή που λέει αν του άρεσε ή όχι κάτι.

Τώρα αν είμαι «πάρα πολύ λίγος» ή «έχω ξενόδουλα κόμπλεξ» δεν έχει καμμιά σημασία (ξενόδουλα κόμπλεξ! Τι είναι αυτά; Αριστερόστροφες αερολογίες & κλισέ της δεκαετίας του 70; Ξέρετε αν έχω ελληνική υπηκοότητα ή όχι μήπως;)

100 φορές να πούμε μπράβο σε κάτι που είναι καλό. Η τελευταία συναυλία της ΚΟΘ δυστυχώς δεν ήταν. Μου είναι αδιάφορο αν ήταν ελληνική ή τούρκικη ή κινέζικη η ορχήστρα, καλή πάντως δεν ήταν.

Το ότι είναι κάποιος νέος με όνειρα δεν τον κάνει αυτόματα καλό. Αν σας άρεσε το χορευτικό φαλακρό βουνό και τα ξεκούδουνα πιάνι, με γειά σας και χαρά σας. Αν επίσης νοιώθετε μεγάλος και πολύς και υπερήφανος έλλην που αντιστέκεται στις προσπάθειες των ξένων να τον υποδουλώσουν, μπράβο σας as well.

Επίσης θα ήθελα να προσθέσω, πως όσο και αν σας εξιτάρει να αναρωτιέστε τι/ποια είναι η κ. φλο, συρόμενη φιλόμουσος ή αποτύχουσα στις εξετάσεις της ΚΟΘ, δεν έχει καμιά σημασία.

Το να καταφεύγει κάποιος σε επιθέσεις και προσωπικές προσβολές όταν ακούει κάτι που δεν του αρέσει, είναι σίγουρα δηλωτικό μεγάλης ποιότητας (καλλιτεχνικής, πνευματικής κλπ, κλπ) και ασφαλώς προσδίδει μεγάλο κύρος σε ό,τι έχει να πει.

4/4/08 06:47  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αγαπητοί,

Αναφερόμαστε σε αυτά που έχουμε δει και ακούσει. Δεν μπορώ να αναφερθώ σε πράγματα που δεν έχω δει ή ακούσει. Και αναφέρθηκα στις συναυλίες που είδα και μάλιστα ευχαριστήθηκα πολύ την συναυλία του Bruckner. Δεν νομίζω ότι ήμουν μονοδιάστατος και μόνο αρνητικός. Υπήρξαν καλές συναυλίες της ΚΟΘ. Επίσης δεν έκανα καμιά αναφορά στον κο Μιχαηλίδη, για τον οποίο ομολογουμένως δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη. Επειδή δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη (έχω αλλά δεν είναι σίγουρη), θα μου επιτρέψετε να μην ασπαστώ την άποψη του "ανώνυμου" που μάλλον συμβαδίζει με αυτή της υπόλοιπης Θεσσαλονίκης.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η ΚΟΘ δεν έχει καμία σχέση με αυτή της δεκαετίας του 1990. Έγιναν πολλά βήματα προς τα μπρος.

Και κάτι άλλο όσον αφορά την ΚΟΘ αλλά και ίσως τις Ελληνικές ορχήστρες. Έχω την αίσθηση, ότι γύρω από αυτές, υπάρχει ένας κύκλος φίλων και συγγενών που την στηρίζουν και είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων που γεμίζουν τις αίθουσες. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ αν ήμουν ένας εκ αυτών, αυτό μάλλον θα έκανα. Θα μπορούσαν να είμουνα, αλλά ήταν πολύ άβολη η κατάσταση και κράτησα αποστάσεις. Από εκεί και πέρα αυτός ο κύκλος, δημιουργεί μια ανούσια και άσχημη ελιτίστικη νοοτροπία έναντι υπολοίπων, σε σημείο που να δημιουργούνται (σε αυτούς τους υπόλοιπους βάζω και τον εαυτό μου) αρνητικές προδιαθέσεις στην ορχήστρα και στις προσπάθειές της (πολύ άδικο, κυρίως για τις ορχήστρες και τους συντελεστές που προσπαθούν για το καλύτερο). Έτσι αντιλήφθηκα, προσωπικά πάντα,κάποια πράγματα και καταβάλω προσπάθεια να απεμπλέκομαι από τις διαδικασίες αυτές. Μερικοί φίλοι συμφωνήσαν σε αυτό.

Επίσης έχω την αίσθηση, ότι άνθρωποι που εμπλέκονται σε δημόσια θεάματα, είναι δημόσια πρόσωπα. Οπότε εκτίθενται στην κοινές γνώμη και αντίληψεις. Αυτό δεν νομίζω να απαγορεύεται, από την στιγμή που αυτή η κοινή γνώμη και αντίληψη αφορά το θέαμα και τις επιδόσεις πάνω στο θέαμα και όχι σε θέματα προσωπικά. Κατοχυρωμένο και συνταγματικά. Οι επιθέσεις δε, που μπορεί να είναι προσωπικές, φυσικά είναι άδικες και κατακριτέες, είτε είναι σε δημόσια πρόσωπα, είτε σε ανώνυμους πολίτες.

Και επειδή έχω την αίσθηση ότι έγιναν προσωπικές επιθέσεις, ας προσέχουμε λιγάκι.

Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Πόσο μάλλον οι απόψεις τους. Αυτό πρέπει να το αποδεχτούμε και όχι να εκβιάζουμε και να προσπαθούμε να επιβάλλουμε.

4/4/08 09:09  
Anonymous Ανώνυμος said...

Neco, συμφωνώ και επαυξάνω.

Επίσης να προσθέσω πως σχηματισμένη άποψη δεν έχω ούτε για την ΚΟΘ, ούτε για τον κ. Μιχαηλίδη. Όσα έγραψα αφορούν την συγκεκριμένη συναυλία και μόνο.

Πάντως το κλίμα που αναφέρεις (αλληλοσυγχαιρόμαστε, παίζουμε για τους φίλους μας και όταν ακούσουμε κάτι "κακό" από κάποιον που είναι απ' έξω βγάζουμε νύχια) είναι αναγνωρίσιμο, νοσηρότατο και δυστυχώς υφιστάμενο.

4/4/08 09:40  
Anonymous Ανώνυμος said...

Νιώθω την υποχρέωση να απαντήσω στην επίθεση του "ανώνυμου", παρά το οξύμωρο τού να μας "μαλώνει" 'ενας 'ανθρωπος που δεν έχει όνομα.
Δεν είμαι αποτυχήσασα στις εξετάσεις της ΚΟΘ αγαπητέ μου. Δεν είμαι μουσικός, αν και έχω κάνει μουσικές σπουδές. Αν "σέρνομαι" στις συναυλίες της ΚΟΘ είναι για να τις ακούσω, και ως ακροατής δικαιούμαι να έχω άποψη, άποψη που έχει καλλιεργηθεί και καλλιεργείται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις αίθουσες της Ευρώπης και της Αμερικής (και εκεί με "έσερνε" η μητέρα μου, και συνεχίζω να "σέρνομαι" και γω). Ασπάζομαι την άποψή σας ότι οι μουσικοί που αναφέρατε είναι εξαιρετικοί και αποτελούν ένα μέγαλο προσόν της ΚΩΘ. Όμως, "ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη" . Αλήθεια, βγαίνοντας από μια συναυλία ξένης ορχήστρας (όχι αναγκαστικά της Φιλαρμονικής του Βερολίνου), έχετε αναρωτηθεί γιατί η ΚΩΘ να μην μπορεί να παίξει έτσι? Ή, έστω, με περισσότερη έμπνευση, πειθαρχία και συγκρότηση? Έχω κάθε συνταγματικό και αισθητικόδικαίωμα να μην μου αρέσει η ΚΟΘ ούτε ως απόδοση ούτε ως νοοτροπία και να εκφράζω την άποψή μου. Εσάς μπορεί να σας αρέσει. Δεν σας επιτέθηκα γι' αυτό. Εσείς γιατί το κάνετε?

4/4/08 10:30  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ωραία λοιπόν κυρία "Φλο", εσείς που είστε και επώνυμη και όχι ανώνυμη σαν εμένα, καθώς λέγεστε "Φλο", διατητείστε το...συνταγματικό δικαίωμά σας να μη σας αρέσει η ΚΟΘ. Εσείς θα χάσετε! Με πολλούς χαιρετισμούς.
Ο "ανώνυμος"

4/4/08 17:34  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ο Maisky κρίνεται ως σολίστ πολυδιαφημισμένος και με καρριέρα που ελάχιστοι κάνουν. Η ορχήστρα κρίνεται ως Ελληνική, με τα μύρια προβλήματα που έχει ο κλάδος και η χώρα, και σε σύγκριση με το παρελθόν. Το πολύ κοντινό...

Όχι δεν μου άρεσε ο πρώτος, ναι μού άρεσε η δεύτερη. Λόγοι πολλοί, αλλά βασικό κριτήριο είναι το πρώτο σχόλιο παραπάνω. Δεν μπορώ να συγκρίνω τα τέρατα των ηχογραφήσεων της Deutsche Gramophon πχ, με την Ελληνική πραγματικότητα. Ούτε βεβαίως -απαντώντας στον/η φλο- η σύγκριση (συνήθως αρνητική) μιας ελληνικής ορχήστρας με μια ξένη σημαίνει κάτι. Καλό είναι να γνωρίζουμε πέντε πράγματα πριν καταδικάζουμε απερίφραστα. Εκεί αντιτίθεμαι και όχι στο γεγονός ότι ένας φιλόμουσος -spiretos72 πχ ή neco73- δεν ικανοποιείται από μια συναυλία.

Επίσης, εγώ κρίνω ζωντανές συναυλίες εν προκειμένω. Και εν έτει 2008. Τί έπαιζε ο τάδε το 1950, είναι μάλλον αδόκιμο, αν επιτρέπετε, για να κρίνουμε κάποιον άλλο σήμερα. Οι ερμηνείες αλλάζουν, όχι απαραίτητα προς το καλύτερο, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Τέλος, προς τον/τη φλο. Ζητάτε έμπνευση, πειθαρχία, και συγκρότηση. Αλήθεια, σε ποιο τομέα της ελληνικής πραγματικότητας τα βρίσκετε αυτά; Στις τράπεζες, στους δρόμους, στα γήπεδα, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις; Γιατί να τα έχουν οι Έλληνες μουσικοί; (μεγάλη συζήτηση, ναι, αλλά όπως έγραψα και παραπάνω, συγκρίνουμε όμοια για να βγάλουμε συμπεράσματα).

neco73: Έχω την αίσθηση, ότι γύρω από αυτές, υπάρχει ένας κύκλος φίλων και συγγενών που την στηρίζουν και είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων που γεμίζουν τις αίθουσες.

Το πρώτο μέρος του σχολίου αυτού θα μπορούσε να ισχύει για οποιαδήποτε ορχήστρα του κόσμου. Είναι οι γνωστές ενώσεις φίλων που υπάρχουν παντού -εδώ και πολλές δεκαετίες στην Αμερική- ενώ στα μέρη μας μόνο η ΚΟΘ έχει εδώ και 17 χρόνια περίπου μια ένωση... Όσον αφορά το 2ο μέρος του σχολίου, ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί δεν λέτε;;; Θα παίζαν σε άδειες αίθουσες οι ελληνικές ορχήστρες. Καλώς ή κακώς, δεν ξέρω, αυτή είναι η πραγματικότητα. Εκτός βεβαίως αν προτιμάτε το κοινό που πήγε στον Σοκόλοφ προχθές και σηκώθηκε νωρίς -νωρίς να φύγει. Και καλά να μην ξέρεις ότι ο άνθρωπος θα παίζει όσο χειροκροτάς -καθόλου κατακριτέο- αλλά να μην το καταλαβαίνεις κι όλας;;; Τα ίδια κάνει πάντοτε και παντού.

Ελπίζω, να μη θεωρηθεί ότι τα σχόλια μου ανήκουν σε μια ανούσια ελιτίστικη νοοτροπία, την οποία συχαίνομαι πολύ περισσότερο από εσάς.

4/4/08 20:41  
Anonymous Ανώνυμος said...

Στέφανος Νάσος,

Να σε ευχαριστήσω για την κατάθεση το όσων μου είπες τα οποία τα βρήκα άκρως εποικοδομητικά. Μάλλον και εσύ έχεις εντοπίσει ότι υπάρχει αυτή η νοοτροπία και η οποία σε ενοχλεί περισσότερο από ότι εμένα ή τον spireto. Πράγμα το οποίο φαντάζομαι ότι ισχύει για αυτούς που θέλουν να δώσουν.

Ναι συμφωνώ υπάρχουν φίλοι μουσικής και αντίστοιχοι οργανισμοί παγκοσμίως σε πόλεις με ορχήστρες με μεγάλη παράδοση.

Δεν είμαι καθόλου σίγουρος για αυτό που θα πω και αν κάποιος έχει εμπειρία από διεθνείς ενώσεις φίλων μουσική.

Έχω την αίσθηση, ότι οι διεθνείς ενώσεις φίλων μουσικής ίσως να έχουν ως βάση δημιουργίας τους, το κοινό ενδιαφέρον για την μουσική και φυσικά ακολουθεί η φιλία και ο περαιτέρω σχέσεις μεταξύ τους και πιθανότατα με τους ερμηνευτές-μέλη της ορχήστρας. Επίσης γνωρίζω ότι σε ερμηνείες που δεν ικανοποιούν το κοινό υπάρχουν αποδοκιμασίες, πολύ σκληρές και ενίοτε αδικαιολόγητες (γιουχαΐσματα και λοιπές ευγενείς εκδηλώσεις).

Στην Ελλάδα υπάρχει αυτός ο κύκλος φίλων-συγγενών προ του κοινού ενδιαφέροντος της μουσικής και των μουσικών. Μετά από αυτό στηρίζονται οι συντελεστές μιας ορχήστρας και η μουσική. Ότι λίγο πολύ ισχύει γενικότερα στην χώρα μας.Και στην Ελλάδα, αν κάποιος πει "δεν μου άρεσε αρκετά σήμερα η Ορχήστρα" βγαίνουν νύχια (κλόπυραϊτ by spiretos) και είναι έτοιμοι να σε φάνε προκειμένου να στηρίξουν. Υπάρχουν και αυτοί που στηρίζουν και γεμίζουν τις αίθουσες. Ναι, ίσως είναι αλήθεια. Όμως επέτρεψε μου να σου πω, ότι δρά και αντίστροφα. Αποτρέπουν τους "μουσικόφιλους" εκτός κύκλου να παρακολουθήσουν. Προσωπικά, πολλές φορές σε συναυλία τις ΚΟΘ (ειδικά όταν ήμουν μικρός και λιγότερο αναίσθητος), ένοιωσα σαν ακάλεστος προσκεκλημένος σε γλέντι γάμου ;-) Και ας ήμουν από τους λίγους που είχα πληρώσει ολόκληρο και κανονικό εισιτήριο στις διάφορες εκδηλώσεις.

Δεν ξέρω ποιο είναι καλύτερο ή σωστότερο και τα 2 έχουν καλά και άσχημα σημεία. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο να έχει κάποιος γνώμη και άποψη για μια ερμηνεία.

Συμφωνώ επίσης με την τοποθέτηση -αξιολόγησης μιας ορχήστρας. Πολλές φόρες είπα σε φίλο μου "Μην κρίνεις την τάδε Ελληνική ορχήστρα λές και είναι η Φιλαρμονικής του Βερολίνου ή της Βιέννης". Το ίδιο και για τους μαέστρους ή ερμηνευτές γιατί διαπιστώνω ότι έτσι χάνουμε την ευχαρίστηση απόλαυσης ενός έργου.

Από την άλλη μια ερμηνεία αποθεώνει ή καταρρακώνει το έργο και μη μου πείτε ότι δεν έχει συμβεί. Επίσης κάποια στοιχεία στην ορχήστρα, σολίστ κ.λπ κ.λπ υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης ακόμα και ενσωμάτωσης στοιχείων που θαυμάζουμε σε "μεγάλες" ορχήστρες (σε μικρό ή σε μεγαλύτερο βαθμό). Αυτό πιστεύω ότι υπάρχει και μπορεί να γίνει, κρίνοντας από τις προόδους που έχουν γίνει γενικότερα. Ακόμα και με την υφιστάμενη Ελληνική πραγματικότητα.

Επίσης πολλές φορές όπου η ορχήστρα ήταν κατώτερη του εαυτού της. Ούτε αυτό δεν πρέπει να λέγεται; Απλά μόνο επιδοκιμάζουμε την προσπάθεια και όλα τα άλλα θα 'ρθουν; Θα έρθουν άραγε;

Δεν ξέρω. Τότε καλύτερα να πούμε ότι είμαστε καλόγεροι σε μοναστήρι και ας ευλογούμε τα γένια μας.

4/4/08 22:18  
Blogger spiretos72 said...

Νομίζω πως θα διαφωνήσω. Το να πω πως κάτι είναι «καλό για τα ελληνικά δεδομένα», δηλ. Bon pour L’Orient, είναι μάλλον ψόγος παρά έπαινος. Δεν μπορώ να κάνω έκπτωση στα expectations που έχω επειδή η ορχήστρα είναι ελληνική. Ίσως το να ζητάμε «έμπνευση, πειθαρχία, και συγκρότηση» από μια ελληνική ορχήστρα μοιάζει ουτοπικό, αλλά αν υιοθετήσω άλλα κριτήρια για την ορχήστρα αν είναι ελληνική και άλλα κριτήρια για τον μουσικό ανάλογα με το πόσο γνωστός είναι, τότε δεν θα πηγαίνω σε συναυλίες για την μουσική εμπειρία αλλά για κάτι άλλο.

Μπορεί αυτή να είναι η περίπτωση για τους επαγγελματίες του χώρου ή τους συγγενείς των μελών της ορχήστρας αλλά σίγουρα όχι για τον μέσο μουσόφιλο. Τώρα, το πράγμα στην Ελλάδα ίσως έχει εκφυλιστεί ώστε αυτός ακριβώς να είναι ο μέσος μουσόφιλος. Μπορεί, αλλά εγώ δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Πηγαίνω σε μια συναυλία για την μουσική εμπειρία και δεν θα πω πως μου άρεσε κάτι επειδή η ίδια ορχήστρα πριν 10-20 χρόνια ήταν πολύ χειρότερη. Σαφώς και να το αναγνωρίσω αυτό, αλλά είναι κάτι δευτερεύον.

Το αν πρέπει να συγκρίνουμε κάθε ορχήστρα με την φιλαρμονική του βερολίνου είναι κάτι που με προβληματίζει. Νομίζω πως κάθε ορχήστρα έχει τον χαρακτήρα της. Το ύφος της, τον ήχο της και άλλα πολλά πράγματα που την χαρακτηρίζουν και τα οποία ο καθείς μπορεί να τα σκεφτεί άμα κάτσει να την αναλύσει. Αυτά της προσδίδουν μια μοναδικότητα και αυτή την μοναδικότητα την θέλουμε και μάλιστα προκαλεί και τα likes και dislikes μας. Το να λέμε πως συγκρίνουμε όλες τις ορχήστρες με την φιλαρμονική της βιέννης έχει το ίδιο νόημα πάνω-κάτω με το λέμε πως συγκρίνουμε όλους τους συγγραφείς με τον Τολστόϊ, φερ’ ειπείν. Ή ότι συγκρίνουμε όλες της σεξπηρικές ερμηνείες με αυτές του Λορενς Ολίβιε. Δεν το κάνουμε αυτό – μας αρέσουν πολλοί συγγραφείς, και μάλιστα πολλοί ελλάσονες. Όμοίως μπορούμε να απολαύσουμε ένα θεατρικό από έναν ερασιτεχνικό θίασο. Πολλά έργα μπορεί να έχουν αναγνωρίσιμες τεχνικές ατέλειες (είτε δομικές, είτε ερμηνευτικές – δεν έχει σημασία), ή «άσχημα» κατά την γνώμη μας σημεία. Αλλά αυτό δεν μας αποτρέπει από το πούμε πως μας αρέσουν.

Από την άλλη, σίγουρα το βάρος του ονόματος επηρεάζει την εμπειρία μας. Θυμάμαι πριν λίγους μήνες άκουσα την LSO στο Μέγαρο και είχα ψιλο-απογοητευτεί. Τώρα που το σκέφτομαι, αν έπεζε ποτέ έτσι η ΚΟΑ θα λέγαμε πως ήταν τρομερή συναυλία.

Anyway… δεν ξέρω. Νομίζω πως το θέμα αφορά την πιο μείζονα εικόνα της στάσης μας απέναντι στην τέχνη μάλλον. Θέμα για μεγάλη συζήτηση.

(πολύ παραστατική και οικεία η σκηνή «ακάλεστος στο γάμο μας» :)) Πολλές φορές μάλιστα και μόνο το ότι ανακαλύπτεις πως είσαι ένας από τους ελάχιστους που πλήρωσες κανονικό εισιτήριο σε κάνει να νοιώθεις περισσότερο outsider :-)

5/4/08 09:05  
Anonymous Ανώνυμος said...

Spiretos,

Σωστά είπες. Κάθε ορχήστρα έχει το σώμα της, τον χαρακτήρα της. Οι μεγάλες ορχήστρες είναι μεγάλες λόγω της παράδοσης τους.

Για αυτό πιστεύω ότι πρέπει πρώτα να βάζουμε το έργο που ερμηνεύεται, αν ερμηνεύεται σωστά (εδώ φυσικά είναι αναπόφευκτο το προσωπικό αισθητικό κριτήριο καλλιτεχνικό ή μουσικόφιλο). Από εκεί και πέρα μπορούν να μπουν άλλα κριτήρια και όχι δικαιολογίες. Δεν νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν δικαιολογίες. Ένα καλό κριτήριο πιστεύω είναι οι επιδόσεις ερμηνειών σε σχέση με προγενέστερες ερμηνείες του ίδιου συνόλου. Ένα άλλο κριτήριο είναι οι σύγκριση των επιδόσεων μεταξύ διαφορετικών ερμηνειών, διαφορετικών ορχηστρών. Εδώ θέλει προσοχή νομίζω. Γιατί υπάρχει, εκτός της παράδοσης και διαφορετική αντίληψη, σύλληψη, ερμηνεία και τελικά διαφορετική έκφραση. Σε αυτό το σημείο είναι που η μουσική και ειδικά η κλασσική μουσική, με γοητεύει και δεν την κάνει μονότονη. Είναι δεδομένο σχεδόν στην κλασσική μουσική.
Από εκεί και πέρα μπορεί να μπει το προσωπικό αισθητήριο και ο καθένας διαλέγει αυτό που του αρέσει. Σε εμένα τυχαίνει να μ'αρέσουν πολλές και διαφορετικές ερμηνείες και εκφράσεις και πολλές φορές αντίθετες μεταξύ τους.

Σίγουρα το ότι έκανε βήματα μπροστά ένα σύνολο είναι καλό αλλά πάλι δεν πρέπει να είναι δικαιολογία. Αυτό θέλω να πω. Και να γίνουν βήματα παρά πέρα. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να ζητάνε και αυτοί που την προχώρησαν και την έφτασαν ως εδώ.

Όσο για την στάση απέναντι στην τέχνη; Όντως μεγάλο θέμα. Το μόνο που ίσως πρέπει να πώ είναι να υπάρχει (αυτο)σεβασμός στο προσωπικό αισθητικό κριτήριο καθενός.

BTW spiretos έτσι που περιέγραψες τις Εικόνες από μια Έκθεση, ταιριάζει σε μια άλλη αντίστοιχη ερμηνεία μιας "Μεγάλης" ορχήστρας και ενός εξίσου "Μεγάλου" μαέστρου, που άκουσα και....

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ

...δεν μου άρεσε καθόλου ;-) Σε κάποιους άλλους άρεσε.

ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ...

Μπορώ να σου πω ποια είναι αυτή η ερμηνεία και να μου πεις αν ταιριάζει σε αυτό που ακουσες. Γιατί όσο να 'ναι τάσεις στην μουσική (καλώς ή κακώς?) υπάρχουν.

5/4/08 10:51  
Anonymous Ανώνυμος said...

Εικόνες από μια Έκθεση; (Κι εγώ τα μπερδεύω αυτά τα δύο!)

Για λέγε....

5/4/08 11:56  
Anonymous Ανώνυμος said...

Το Φαλακρό Βουνό ήταν ε? Κατά Rimsky-Korsakov νομίζω. Εχμ.. ναι... Άλλο είχα στο μυαλό μου.

Rattle-Berliner Philarmoniker (για τις Εικόνες).

5/4/08 12:31  
Anonymous Ανώνυμος said...

Παρακολουθώντας την ενδιαφέρουσα συζήτησή σας, θα ήθελα και εγώ να εκφράσω τη μεγάλη μου εκτίμηση προς ό,τι συντελείται αυτή τη στιγμή στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Σας παραπέμπω και σε ένα άρθρο ενός αξιόλογου δημοσιγράφου της Καθημερινής και περιμένω τα σχόλιά σας:


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_09/02/2007_215343

Σας ευχαριστώ θερμά

5/4/08 13:15  
Anonymous Ανώνυμος said...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_
09/02/2007_215343

Το ξαναστέλνω επειδή κόπηκε!

5/4/08 13:17  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το CD της NAXOS το έχω. Είναι περισσότερο του σπουδαίου Έλληνα σαξοφωνίστας Κου Θεόδωρου Κερκέζου album. Είχε ιδιαίτερη επιτυχία το προηγούμενο album του με Φιλαρμονική του Λονδίνου (επίσης το έχω και από εκεί πρωτογνώρισα τον Κερκέζο) και προχώρησε και σε 2ο Album. Ο Κος Κερκέζος διάλεξε τη ΚΟΘ με τον Μύρων Μιχαηλίδη και μπράβο του! Όλα τα έργα είναι Παγκόσμιες πρεμιέρες. Εξαιρετικός σολίστας και με καλή στήριξη από την ορχήστρα.Είναι έργα και προσαρμογές Ελλήνων συνθετών, που δεν είναι ευρέως γνωστά και το γεγονός αυτό το κάνει μοναδικό και αξιόλογο. Δηλαδή είναι από τις λίγες φορές που παρουσιάζονται αυτά τα έργα.

Έτσι η αντίληψη εδώ μπορεί να περιοριστεί στα έργα και όχι στην ερμηνεία (τουλάχιστο οσο αφορά εμένα)

Τα έργα είναι εξαιρετικά με εξαίρεση την Ποντιακή ραψωδία του Τενίδη. Αν και με ρίζες από Πόντο δεν με ενθουσίασε και όλη η προσπάθεια ατυχής μια και δεν έφερε στο νου μου τίποτα από "Πόντο" Εντάξει είχε ρυθμό ποντιακής μουσική και χορού αλλά δεν με έπεισε. Καμμιά σχέση για παράδειγμα με τις Ρουμάνικες Ραψωδίες του Enescu, όπου υπήρχαν θέματα παραδοσιακά Βαλκανικά και αναγνωρίσιμα ακόμα και σε εμάς από την Δημοτική μουσική.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ

Stokowsky σε αυτές τις Ρουμάνικες Ραψωδίες που έχει μουσικά θέματα αναγνωρίσιμα στους Βαλκανικούς λαούς με απίστευτη ενορχήστρωση.

ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ...

Στο προηγούμενο CD του Κερκέζου με την Φιλαρμονική του Λονδίνου αποθεωτικό είναι το μέρος όπου έκανε ο ίδιος Κερκεζος μια Σουϊτα Ταγκό για Σαξόφωνο και ορχήστρα βασισμένη σε έργα του Piazolla.


BTW εγκαινίασε και μια σειρά ηχογραφήσεων της NAXOS GREEK Classics. Ακολούθησε και CD με έργα του Καλομοίρη με την Κρατική ορχήστρα Αθηνών υπό τον Βύρωνα Φιδετζή (και αυτό το πήρα). Θα την παρακολουθώ αυτήν την σειρά. Το μόνο που ανακοίνωσε το αφεντικό της NAXOS είναι ότι στα πλαίσια αυτής της σειράς (Greek Classics) θα ακολουθήσουν ηχογραφήσεις με το έργο του Ξενάκη.

Αυτά γνωρίζω.

5/4/08 14:08  
Blogger spiretos72 said...

Neco, ευχαριστούμε που μας μεταλαμπαδεύεις λίγες από τις γνώσεις σου!

Εγώ το μόνο που ήξερα ήταν πως θα ηχογραφούσε η ΚΟΘ με την NAXOS – δεν είχα κάνει κανένα followup.

Ωστόσο, ψάχνοντας λίγο στο σάϊτ (το οποίο παρεπιπτώντως είναι πολύ καλο – έχει αρκετά ενδιαφέροντα κείμενα στο education section), βρήκα αυτό.

(rattle+berliner+mussorsgy δεν έχω ακούσει – θα το επιδιώξω όμως)

5/4/08 15:18  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

5/4/08 21:04  
Anonymous Ανώνυμος said...

Χμ... Νέο CD της σειράς Greek Classics με έργα για πιάνο του Δραγατάκη με την Λωρέντα Ράμου. Αρκετά ενδιαφέρον... Έχω το CD με την ίδια πιανίστρια να ερμηνεύει μουσική μπαλέτου για πιάνο που έγραψε ο Σκαλκώτας και ήταν εξαιρετικό. Απο βδομάδα να δω αν έχει έρθει στην Ελλάδα.

Όσο αφορά rattle+berliner+mussorsgy είπα ότι δεν μ' άρεσε η προσέγγιση. Απλά βλέπω μια τάση που θύμισε αυτά που είπες για την Mussorgsky ερμηνεία...

Για Mussorgsky οφείλω να ομολογίσω ότι η καλύτερες ερμηνείες έργων που έχω ακούσει είναι του Abbado, σε εκδοχή με London Symphony Orchestra. Απίστευτο δέσιμο και ερμηνεία.

5/4/08 21:10  
Anonymous Ανώνυμος said...

μια τελευταία παρέμβαση αν μου επιτρέπετε...

Σύμφωνοι, ίσως είναι λανθασμένη η τοποθέτηση της Ελληνικής ορχήστρας στην Ελληνική πραγματικότητα εν καιρώ παγκοσμιοποίησης.

Να δοκιμάσω κάτι άλλο τότε: μπορούμε να συγκρίνουμε τις Ελληνικές ορχήστρες με ξένες ορχήστρες του ίδιου προϋπολογισμού; Είναι δυνατόν; Έχετε δηλαδή ακούσματα -από συναυλίες, όχι ηχογραφήσεις- από ορχήστρες Β ή C; Ή μήπως τα συγκριτικά μεγέθη που χρηισιμοποιείτε κινούνται σε budget άνω του 1.000.000 ευρώ/χρόνο;

Θα παραμείνω μόνο σε αυτό το απόλυτο μέγεθος, γνωρίζοντας τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί άκυρο το επιχείρημα. Δεν θέλω να προχωρήσω σε περισσότερο συναισθηματικά επιχειρήματα του τύπου "η ΚΟΘ μόλις απέκτησε μόνιμο χώρο πρόβας", "η ΚΟΑ -η παλαιότερη ορχήστρα της χώρας- ακόμα δεν έχει δικό της", "οι μουσικοί της Ορχ. των Χρωμάτων πληρώνονται 3-6 μήνες αργότερα", "και οι μουσικοί της ορχήστρας της ΕΡΤ είναι ξεχασμένοι" κλπκλπ. Αυτά τα σύνολα, με τα μύρια όσα προβλήματα, προσπαθούν να κάνουν κάτι. Ελπίζω βέβαια να μη θεωρείτε τα χρήματα άσχετα με την τέχνη εν έτει 2008...

Να συμφωνήσω και με τη μέτρια LSO... Στο Ηρώδειο μερικά χρόνια πριν, με τον Maisky... μάλλον για αρπαχτή έρχονται.

Τέλος: δεν υπάρχει κοινό εδώ ακόμα. Κάποιοι ελάχιστοι -διότι μερικές εκατοντάδες σε πόλη 5.000.000 είναι ελάχιστοι- δεν αποτελούν κοινό.

6/4/08 21:54  
Anonymous Ανώνυμος said...

Στέφανος Νάσος,

Είσαι συναισθηματικά εμπλεκόμενος σε αυτό θέμα και παρά πολύ καλά κάνεις και μας τα λες όλα αυτά. Είναι πραγματικότητα, είναι όμως και δικαιολογίες.

Όπως το λες είναι ότι κοινό δεν υπάρχει, επίσης να το δεχτώ ότι είναι αλήθεια. Πειράζει όμως να βλέπουν τα πράγματα με το δικό τους πρίσμα και να δημιουργούν μια δικιά τους άποψη; Αυτό ήταν το θέμα. Δεν νομίζω ότι πειράζει. Δεν θα καταστρέψουν δα και τον θεσμό. Ειδικά δε, όταν δεν τοποθετούν τους εαυτούς τους, ως "ειδικούς". Κάποια πράγματα τα παρεξηγούμε όλοι μας νομίζω.

Επίσης όπου ακούς την λέξη Budget να την συνδέσεις ανάλογα με τη λέξη χρέη. Μεγάλα Budget; Μεγάλα χρέη. Ας μείνουν αυτοί οι όροι στα πλαίσια τις οικονομίας και της διαχείρισης της. Το πιστεύω αυτό, ακριβώς, επειδή είμαστε στο 2008.

Απ' ότι αντιλαμβάνομαι στο ζήτημα της πληρωμής μελών ορχηστρών κ.λπ κ.λπ ισχύει ότι ισχύει και για τους υπόλοιπους. Όλοι το ζούμε τελικά αυτό αλλά και πάλι όλοι προσπαθούμε να κάνουμε κάτι... ευρύτερο κοινωνικό θέμα...

6/4/08 22:36  
Anonymous Ανώνυμος said...

BTW,

I"M BACK!!!

6/4/08 22:46  
Blogger spiretos72 said...

Δεν ξέρω τι budget έχουν οι ελληνικές ορχήστρες (ούτε και οι ξένες, btw) για να κάνω καμμιά σύγκριση. Θα ήταν ενδιαφέρον πάντως άμα ξέρετε κάτι να μας πείτε επ' αυτού. Το μόνο που ξέρω είναι πως η Λυρική έχει ένα budget περί τα 12 Μeuro το χρόνο (στις εφημερίδες το διάβασα – δεν νομίζω πως δημοσιεύει ισολογισμό :-). Αν θέλετε να πείτε πως η χαμηλή ποιότητα των ελληνικών ορχηστρών είναι κατά βάση οικονομικό πρόβλημα, θα σας πιστέψω. Αν και αυτό οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Δεν είναι καλές για δεν έχουν λεφτά και κοινό και δύσκολα θα αποκτήσουν κοινό γιατί δεν είναι καλές.

Είναι δεδομένο πως η ελληνική πολιτική για τον πολιτισμό (και όχι μόνο για την μουσική) είναι σχεδόν ανύπαρκτη (γι αυτό και τα οικονομικά προβλήματα, τα προβλήματα στέγης, εκπαίδευσης ενδεχομένως κλπ, κλπ). Αντιμετωπίζει τον πολιτισμό όχι σαν issue της καθημερινής ζωής, αλλά σαν παράρτημα τουριστικής επιχείρησης. Αυτά είναι γνωστά και δυστυχώς αυτό είναι το περιβάλλον στο οποίο είναι υποχρεωμένες να λειτουργήσουν. Σίγουρα κάποιος λόγος υπάρχει που χωλαίνουν οι ελληνικές ορχήστρες. Δεν είπε κανείς πως οι έλληνες μουσικοί υστερούν των ξένων λόγω γονιδίων!

Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει, και ας εξερευνήσαμε τα αίτιά του. Έτσι δύσκολα θα πάω να ακούσω την ΚΟΑ ή την ΚΟΘ γιατί το πιο πιθανόν είναι να μην είναι καλές (παρόλο που πιθανόν να ξέρω ή να υποπτεύομαι για πιο λόγω συμβαίνει αυτό)

(neco, glad to hear that, πολύ καλή απόφαση :-)))

6/4/08 23:37  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home