Τετάρτη, Φεβρουαρίου 20, 2008

Han-Na Chang

Μια αρκετά καλή βραδυά υπήρξε η του Σαβάτου, 9-2-8, στο Μέγαρο (71). Ακούσαμε την Καμεράτα υπό τον Christopher Warren-Green, μαζί με την πολύ καλή Han-Na Chang, σε τρία κοντσέρτα για τσέλο του Βιβάλντι. Μας έπαιξαν:

ΑΜέρος

Michael Tippett: Little Music

Antonio Vivaldi: Κοντσέρτο για βιολοντσέλο σε λα ελάσσονα RV 418, Κοντσέρτο για βιολοντσέλο σε ντο μείζονα RV 400

Β’ Μέρος

Antonio Vivaldi: Κοντσέρτο για βιολοντσέλο σε σι ελάσσονα RV 424

Charles Hubert Parry: Μια αγγλική σουίτα

Αδιάφορα ξεκίνησε η Καμεράτα με την Μικρή Μουσική. Θα έλεγα πως πολύ λίγο μου κράτησε το ενδιαφέρον. Προβληματίστηκα για το αν έφταιγε το έργο ή η ανάγνωση του Warren-Green, αλλά δεν κατέληξα. Μάλλον η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση :-) Overall νομίζω το πιο αδύνατο μέρος της βραδυάς. Μάλιστα σκεφτόμουν γιατί να μην παρουσιάζονται έργα ελλήνων συνθετών (πχ. πόσες φορές έχει παίξει η Καμεράτα την Ανατολίτικη του Μάντζαρου;) και να πρέπει να βυθιζόμαστε στην αδιαφορία.

Anyway…

Ήλθε στη συνέχεια η Han-Na Chang και σκόρπισε τις όποιες δυσάρεστες σκέψεις και προβληματισμούς. Από τις πιο διάσημες τσελίστες του καιρού μας, θαρρώ πως επιβεβαίωσε με το παραπάνω την καλή της φήμη. Έβγαλε τον καλύτερό της εαυτό και στα τρία έργα και άφησε την προσωπική της σφραγίδα με το συναισθηματικό της παίξιμο. Πολύ καλή και σαν σκηνική παρουσία, έκλεινε τα μάτια και έπαιζε με έναν εκστατικό τρόπο λες και αποκόβονταν ψυχή τε και σώματι από τον περίγυρο και υπήρχε μόνο για τη μουσική. Πολύ καλό και το δέσιμο και γενικά ο διάλογος με την ορχήστρα, σημείο το οποίο το φοβόμουν λίγο αλλά ήταν πολύ καλοί (σολίστας & ορχήστρα).

Μας έριξε λίγο η Καμεράτα μετά, αλλά ευτυχώς όχι πολύ. Μας έπαιξαν την Αγγλική Σουίτα του Charles Hubert Parry. Έργο αρκετά ενδιαφέρον το οποίο μας κράτησε πολύ περισσότερο από την Μικρή Μουσική που άνοιξε την συναυλία. Να σημειώσω το πολύ ενδιαφέρον φινάλε και τον πολύ όμορφο τρόπο που το απέδωσε ο Warren-Green και η Καμεράτα.

Αυτά.

Ετικέτες

buzz it!

6 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Τα concerti για Cello του Vivaldi είναι πολύ εμπνευσμένα και εξαιρετικά. Η τσελίστρια όντως έχει πολύ καλό όνομα.

Για τα υπόλοιπα: Δεν έχω προσωπικά ιδιαίτερη συμπάθεια στους λεγόμενους British composers. Θα με άφηναν αμήχανο ως αδιάφορο έργα σαν αυτά που είχε το πρόγραμμα. Φυσικά φαεινές εξαιρέσεις αποτελούν οι Purcel (εννοείται!!!), Elgar και Holst. Και πολύ λίγα και μετρημένα έργα τον Britten (Peter Grimes, Young's person quide to orchestra), Bax (το εκπληκτικό του Tintagel)και Vaughan-William (Sinfonia Antartica). Όλα τα υπόλοιπα που άκουσα.. χμ.. δεν τα βρήκα συμβατα με εμένα τουλάχιστον και απέκτησα αυτή την (δικαιολογημένη) προκατάληψη.

20/2/08 21:45  
Blogger spiretos72 said...

Έτσι όπως τα λέτε. Η μικρή μουσική του τιπετ ήταν εντελώς βαρετή. Για και αυτό σκεφτόμουν γιατί προτιμάνε να παίζουν τέτοια κομάτια από το παρουσιάζουν έλληνες συνθέτες (που νομίζω πως τα έργα τους είνα άγνωστα στον περισσότερο κόσμο)

21/2/08 09:43  
Anonymous Ανώνυμος said...

Εκτός των Ελλήνων (που ίσως θα ήταν και θέμα εθνικής μουσικής-σε μερικούς έχω μεγάλη αδυναμία, σε άλλους βγάζω σπυριά) υπάρχουν συνθέτες σύγχρονοι πολλοί πιο αξιόλογοι από αυτούς που ακούστηκαν.

Αλλά υπάρχει και το προσωπικό κριτήριο φυσικά.

Για την Ιταλίδα στο Αλγέρι προλάβαμε να πάρουμε εισητήρια; Σχεδόν εξαντλήθηκαν. Ατυχώς είναι και σε μέρες αρκετά επιβαρυμένες και δεν μπορώ να πεταχτώ έστω να το δώ. Και συμπέπτει με την περίοδο που εδώ στη Θεσσαλονίκη θα παίξει Ιούλιο Καίσαρα με τον Πέτρου.

Ή τον Κόμη Ορύ, πήγαμε να τον δούμε; Αν ναι, εντυπώσεις;

25/2/08 00:22  
Blogger spiretos72 said...

Και για τα δύο έχουμε εισιτήρια και θα γράψουμε :-)

Τι είναι αυτό με τον Πέτρου στη Θεσ/νίκη? Say more...

25/2/08 00:41  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ιούλιος Καίσαρας. Ο Πέτρου με την ορχήστρα των Πατρών. 14,15,16 Μαρτίου (Παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή).

Δες τα το παρακάτω σύνδεσμο του ΜΜΘ για περισσότερα

http://www.tch.gr/Greek/Events/All%20Events/2008A/JulioCesare/Giulio%20Cesare.htm

Περιττό να πώ ότι έχει κερδίσει το θαυμασμό μου εδώ και καιρο. Έχω και τις 3 ηχογραφήσεις handel του, οι οποίες έχουν διεθνή αναγνώριση. Και να σκεφτείς οτι οι 2 από τις 3 είναι 100% Έλληνες συντελεστές... Ίσως η σπουδαιότερη μουσική φυσιογνωμία στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή (προσωπική άποψη).

Δεν πήρα και εισητήριο ακόμα για τον Καίσαρα...

25/2/08 17:22  
Anonymous Ανώνυμος said...

Διατηρώ τις καλύτερες εντυπώσεις για τον Πέτρου και την ορχήστρα Πατρών. Δυστυχώς το βλέπω λίγο χλωμό να ανεβαίνω πάνω.

25/2/08 22:10  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home