Cultural Clash: Η περίπτωση Αττικό Μετρό

Μιας και επικρατεί μάλλον άπνοια αυτόν τον καιρό, θα σας διηγηθώ μια πολύ διασκευαστική, αλλά και αρκετά χαρακτηριστική της νεοελληνικής κουλτούρας αντιμετώπιση που έτυχα από το Αττικό Μετρο.

Την πρωτομαγιά είχα να ταξιδέψω με το αεροπλάνο. Έπρεπε λοιπόν να πάω στο αεροδρόμιο και μιας και τα λεωφορεία δεν λειτουργούσαν είπα να πάρω το μετρό. Τσέκαρα κιόλας να δω αν λειτουργεί και είδα πως είναι εντάξει. Έτσι λοιπόν την πρωτομαγιά το πρωΐ μπαίνω σε ένα σταθμό του μετρό, βγάζω εισιτήριο το ακυρώνω και πάω να πάρω το τρένο. Μετά από κανένα 10λεπτο (οι φωτεινές επιγραφές που λένε πότε έρχεται το κάθε τρένο δεν λειτουργούσαν) ακούω από το μεγάφωνο πως τα τρένα δεν πάνε στο αεροδρόμιο. Τρέχω αμέσως πάνω, βρίσκω τον υπεύθυνο και ακολουθεί παρακάτω διάλογος:

- Καλά αφού όλες οι εφημερίδες και τα sites λένε πως λειτουργείτε κανονικά γιατί δεν πάτε αεροδρόμιο;
- Ξέρετε ο Προαστιακός έχει απεργία όλη την ημέρα οπότε δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις γραμμές του.
- Και γιατί τότε δεν ειδοποιήσατε τις εφημερίδες να μην λένε πως λειτουργείτε κανονικά
- …
- Καλά, δώστε μου τα λεφτά μου πίσω τότε
- Δεν μπορώ!
- Τι θα πεί δεν μπορείτε; Αφού έβγαλα εισιτήριο δεν μπορώ να μπορώ να το χρησιμοποιήσω από δική σας υπαιτιότητα δώσετε μου τα λεφτά μου πίσω!
- Δεν γίνετε! Δεν έχω λεφτά, δεν έχω αρμοδιότητα κλπ, κλπ.
- Δεν πρέπει να μου δώσετε τα λεφτά μου πίσω;
- Τι να σας πω, δεν ξέρω!!

Σταμάτησα εκεί για να μην χάσω το αεροπλάνο. Έφυγα γρήγορα και πήρα ταξί.

Η συνέχεια μετά από καμμιά 10αριά μέρες στο Γραφείο Εξυπηρέτησης Κοινού στο Σύνταγμα.

- Καλημέρα! Ξέρετε, την πρωτομαγιά πήγα να πάρω το μετρό, έβγαλα εισιτήριο και άκουσα μετά από λίγο στα μεγάφωνα πως το μετρό δεν πάει στο αεροδρόμιο. Θα μου δώσετε τα χρήματά μου πίσω; Ορίστε και τα εισιτήρια.
- Α, δεν είναι δικό μας θέμα. Κάντε μια αίτηση. Ορίστε πάρτε μια αίτηση (μου δίνει μια προτυπωμένη σελίδα Α4) και γράψτε τι θέλετε.

Γράφω λοιπόν την αίτηση – γέμισα όλη την σελίδα και έγραψα και από την πίσω πλευρά – την δίνω και φεύγω. Βγάλαμε και τα εισιτήρια μια φωτοτυπία και τα επισυνάψαμε. Βγάλαμε και μια φωτοτυπία την αίτηση και την κράτησα εγώ. Επάνω σημείωσα και τον αριθμό πρωτοκόλλου (!!!!), το όνομα της υπαλλήλου και το τηλέφωνό τους.

Μετά 3-4 μέρες με παίρνουν τηλέφωνο.

- Παρακαλώ;
- Γειά σας. Είμαι από το Αττικό Μετρό, έχετε κάνει μια αίτηση που ζητάτε να σας δώσουν πίσω κάποια χρήματα.
- Ποιος είστε;
- Ονομάζομαι Τάδε Ταδόπουλος και είμαι ο Επιβλέπων στο Γραφείο Επικοινωνίας Κοινού.
- Μάλιστα
- Ξέρετε δεν σας δίνουμε τα χρήματά σας γιατί είχαμε μια ανακοίνωση που έλεγε πως δεν πηγαίνουμε στο αεροδρόμιο.
- Δεν την είδα.
- Και όμως είχαμε βάλει μια ανακοίνωση ανά δύο μηχανήματα
- Ήμουν βιαστικός και αγόρασα εισιτήριο από το πρώτο μηχάνημα και πήγα γρήγορα να πάρω το τρένο. Δεν την είδα.
- Ξέρετε είναι η δεύτερη φορά που το κάνετε (όντως ήταν η δεύτερη φορά μιας και την είχα ξαναπατήσει σε μια στάση εργασίας παλιότερα – τους το έγραψα μάλιστα) και την πρώτη φορά είχατε δίκιο και σας τα δώσαμε τα χρήματα. Τώρα όμως βελτιωθήκαμε και βγάλαμε ανακοίνωση.
- Δεν βελτιωθήκατε αρκετά. Η ανακοίνωση που βγάλατε δεν ήταν σε εμφανές μέρος μιας και δεν την είδα. Και εν πάσει περιπτώσει το θέμα δεν είναι αν βγάλατε ή όχι ανακοίνωση. Το θέμα είναι πως δεν μπόρεσα να χρησιμοποιήσω την υπηρεσία για την οποία πλήρωσα, από δική σας υπαιτιότητα.
- Εμείς βγάλαμε ανακοίνωση, οπότε δεν έχουμε καμμιά ευθύνη.
- Προφανώς και έχετε ευθύνη εφόσον πουλάτε την υπηρεσία. Αν ήμουν δηλαδή γέρος και αγράμματος;
- Δεν μπορούμε να σας δώσουμε τα χρήματά σας, βγάλαμε ανακοίνωση.
- Μα καλά λέτε να είμαι ηλίθιος, να είδα την ανακοίνωση και παρόλα αυτά να έβγαλα εισιτήριο;
- Δεν είστε ηλίθιος. Είστε απρόσεκτος.
- Και για αυτό πρέπει να με τιμωρήσετε;
- Λυπάμαι αλλά δεν σας δίνουμε τα χρήματά σας. Αν θέλετε πηγαίνετε δικαστικά.
- Να πάω δικαστικά για ένα εισιτήριο; Μιλάτε σοβαρά; Δώστε μου τον προϊστάμενό σας να μιλήσω.
- Δεν υπάρχει προϊστάμενος. Εγώ παίρνω την απόφαση.
- Καλώς, ευχαριστώ.
- Να'στε καλά.

Αφού προβληματίστικα αρκετά για την συνέχεια, είπα να πάρω τηλέφωνο το 1520 - Γενική Γραμματεία Καταναλωτή – να δοκιμάσω και τις καινούργιες υπηρεσίες του δημοσίου :-)

- Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, λέγετε.
- Γειά σας! Ξέρετε την πρωτομαγιά μπλά, μπλά, μπλα…
- Χμ… επειδή είναι υπόθεση του Μετρό, μάλλον πρέπει να πάρετε τηλέφωνο το Υπουργείο Μεταφορών. Πάρτε το τηλέφωνο.

Τηλέφωνο στο ΥΜΕ.

- Εμπρός;
- Γειά σας! Ξέρετε την πρωτομαγιά μπλά, μπλά, μπλα…
- Και τι θέλετε;
- Μα τα χρήματά μου! Μου δώσανε το τηλέφωνό σας από την ΓΓΚ για να με εξυπηρετήσετε.
- Αλλά εγώ είμαι στο θυρωρείο, δεν ξέρω που να σας περάσω.
- Εχμ… δεν έχετε καμμιά υπηρεσία που να ασχολείται με το Μετρό;
- Ε, όχι. Να σας περάσω στο γραφείο του Γενικού Γραμματέα;
- Καλή ιδέα, περάστε με!

Γραφείο ΓΓ

- Παρακαλώ;
- Γειά σας! Ξέρετε την πρωτομαγιά μπλά, μπλά, μπλα…
- Ναι έ; Και σας είπαν να πάτε δικαστικά ε;
- Ναι.
- Λοιπόν, πάρτε ένα τηλέφωνο στο γραφείο του Προέδρου του Αττικό Μετρό και αν δεν βρείτε άκρη, ξαναπάρτε με. Ονομάζομαι Τάδε.

Πολύ καλή και πολύ εξυπηρετική η κυρία.

Τηλέφωνο στο γραφείο του προέδρου της ΑΜΕΤΡΟ.

- Παρακαλώ; Ονομάζομαι Τάδε και είμαι σύμβουλος του Προέδρου.
- Γειά σας! Ξέρετε την πρωτομαγιά μπλά, μπλά, μπλα…

Με κόβει.

- Εμείς εδώ είμαστε η εταιρεία που κατασκευάζει το μετρό όχι η εταιρεία που το λειτουργεί. Να ακούσω το πρόβλημά σας αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι. Πάρτε αυτό το τηλέφωνο στην ΑΜΕΛ, που λειτουργεί το δίκτυο του Μετρό.
- Μάλιστα ευχαριστώ.

Τηλέφωνο στην ΑΜΕΛ.

- Παρακαλώ;
- Γειά σας! Ξέρετε την πρωτομαγιά μπλά, μπλά, μπλα…
- Να απευθυνθείτε στο Γραφείο Εξυπηρέτησης Κοινού στο Σύνταγμα.
- Αυτό το έκανα ήδη.
- Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο.

Έκλεισα, λοιπόν το κύκλο και έφαγα τα μούτρα μου. Τηλέφωνο πίσω στην καλή κυρία του ΓΓ του ΥΜΕ.

- Γειά σας. Θυμάστε που μιλήσαμε προηγουμένως; Το τηλέφωνο που μου δώσατε ήταν στην ΑΜΕΤΡΟ και όχι στην ΑΜΕΛ, κλπ, κλπ.
- Τότε πάρτε αυτό το τηλέφωνο (μου δίνει ένα άλλο τηλέφωνο)
- Αυτό το τηλέφωνο το πήρα, μου το έδωσαν από την ΑΜΕΤΡΟ και δεν είδα φως.
- Τότε πάρτε αυτό το τηλέφωνο (μου δίνει ένα άλλο τηλέφωνο), στο γραφείο του Διευθύνοντος Συμβούλου.
- Ευχαριστώ.

Τηλέφωνο στο Γραφείο του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΑΜΕΛ.

- Παρακαλώ;
- Ξέρετε την πρωτομαγιά μπλά, μπλά, μπλα…
- Μάλιστα. Με ποιους κύριους μιλήσατε;
- Με αυτούς και αυτούς
- Καλώς, θα το κοιτάξουμε και θα σας πάρουμε τηλέφωνο.

Δεύτερη καλή κυρία. Για να δούμε.

Μετά 2-3 μέρες με παίρνουν τηλέφωνο.

- Παρακαλώ;
- Γειά σας. Είμαι από το Αττικό Μετρό, είμαι ο Προϊστάμενος στο Γραφείο Επικοινωνίας Κοινού. Έχετε κάνει μια αίτηση για επιστροφή των χρημάτων σας για κάποιο εισιτήριο που βγάλατε την πρωτομαγιά.
- Κοιτάχτε επειδή θέλουμε να βγάλουμε ένα φιλικό πρόσωπο προς το κοινό (!!!) θα προωθήσω την αίτησή σας προς την διοίκηση. Εγώ δεν συμφωνώ βέβαια (!!!) γιατί είχαμε βγάλει ανακοίνωση, αλλά ας πάρουν αυτοί την απόφαση.
- Σας ξαναλέω πω το πρόβλημα δεν είναι αν είχατε βγάλει ή όχι ανακοίνωση. Το πρόβλημα είναι πως δεν καταλαβαίνετε γιατί πρέπει να μου επιστρέψετε τα χρήματα. Αφήστε που όλες οι εφημερίδες έλεγαν πως λειτουργείτε κανονικά.
- Δεν ξέρω τι λένε οι εφημερίδες. Είχαμε βγάλει ανακοίνωση. Το προώθησα στην διοίκηση και ας αποφασίσουν αυτοί. Άλλωστε είστε ο μοναδικός που είχε πρόβλημα
- Είμαι ο μοναδικός που είχε πρόβλημα ΚΑΙ αποφάσισε να μπει στη διαδικασία να του επιστρέψετε τα χρήματα που σας πλήρωσε χωρίς αντίκρυσμα
- Έστω. Πάντως είστε ο μόνος.
- Καλώς, ευχαριστώ.
- Να'στε καλά.

Μετά από καμμιά 10αριά μέρες με παίρνουν τηλέφωνο.

- Παρακαλώ;
- Γειά σας. Είμαι από το Αττικό Μετρό, μπορείτε να περάσετε από το Γραφείο Εξυπηρέτησης κοινού στο Σύνταγμα, από τις 8 μέχρι τις 4, να πάρετε τα χρήματά σας.
- Ευχαριστώ (WOW!!! με επιμονή και υπομονή τα πάντα κατορθώνεις που λέει και η παλιά καλή παροιμία :-))
- Να'στε καλά.

Πάω λοιπόν στο Σύνταγμα.

- Γειά σας! Με πήρατε τηλέφωνο μπλα, μπλα, μπλα…
- Την ταυτότητά σας.
- Την ταυτότητά μου; Δεν την έφερα!
- Μα τότε πως θα σας δώσουμε τα χρήματα;
- Έφερα τα εισιτήρια
- Εγώ θέλω την ταυτότητά σας
- Γιατί δεν μου είπατε στο τηλέφωνο πως θέλετε να φέρω την ταυτότητά μου;
- Μα είναι πασιφανές!
- Να που δεν είναι! Και εν πάσει περιπτώσει έχω τα εισιτήρια! Μπορείτε να δείτε πως είναι τα ίδια με αυτά που έχετε φωτοτυπία στην αίτηση.
- Δεν ξέρω! Εγώ έχω εντολή να γράψω εδώ τον αριθμό της ταυτότητάς σας. Τον ξέρετε;
- Όχι
- Βλέπετε;

Σωστά. Φεύγω λοιπόν και επιστρέφω με την ταυτότητά μου και – επιτέλους!!! – παίρνω τα χρήματα!!!

Φιλικότατο το Αττικό Μετρό :-)))))))))))))))))))))))

Θυμάμαι μια παρόμοια περίπτωση πριν 3-4 χρόνια στο σταθμό Μαριενπλατς του Μονάχου. Είχα βγάλει ένα εισιτήριο, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν ήταν σωστό. Το είχα ακυρώσει μάλιστα και είχα κάνει και μια διαδρομή με αυτό. Είδα λοιπόν ένα γραφείο πληροφοριών, μπήκα μέσα και ρώτησα:

- Ξέρετε έχω βγάλει αυτό το εισιτήριο για να πάω εκεί αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι σωστό. Είναι;
- Όχι δεν είναι. Πρέπει να βγάλετε ένα τέτοιο. Δώστε μου αυτό και πάρτε πίσω τα χρήματα σας και πηγαίνετε να βγάλετε ένα σωστό

Μέσα σε 2 λεπτά!!! Μα τι βλάκες οι Γερμανοί! Δεν είναι να απορεί κανείς με τέτοια μυαλά που κουβαλούν γιατί είναι τόσο πίσω.